آقای طباطبایی برای اوقات خود این‌قدر حساس بود که نوشته‌های خود را یک صفحه می‌نوشت، بعد نقطه‌گذاری می‌کرد. گفته بودند: چرا این کار را می‌کنی؟ گفته بود: حساب کردم دیدم در هر صفحه چند ثانیه صرفه‌جویی در وقت من است. یک گربه‌ای در چاله افتاده بود نمی‌توانست بیرون بیاید، آقای طباطبایی که برای چند ثانیه نوشتن برای وقت خود حساب باز کرده است، نیم ساعت تلاش کرده بود تا این گربه را از آن‌جا دربیاورد. کدام رئیس، کدام وزیر، کدام مدیر کل، کدام استاندار این‌طور می‌تواند باشد که آقای طباطبایی این‌طور بوده است. این حالت‌ها که انسان، انسان بشود. این با علم انسان به جایی نمی‌رسد. علم لازم است ولی علم کافی نیست.