« حدیث ثقلین » از ادلّه  ى اثبات غیبت امام زمان ـ عجّل  اللّه  تعالى  فرجه  الشّریف ـ است، زیرا در آن حدیث مى  فرماید:

« إِنَّهُما لَنْ یَفْتَرِقا. » اصل حدیث به این صورت از رسول اکرمـ صلّى  اللّه  علیه  وآله  وسلّم ـ نقل شده است: «إِنّى تارِکٌ فیکُمُ الثِّقْلَین، أَحَدُهُما أَکْبَرُ مِنَ الآخَرِ: کِتابَ اللّه   حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّماءِ إِلَى الاْءَرْضِ؛ وَ عِتْرَتى أَهْلَ بَیْتى. وَ إِنَّهُما لَنْ یَفْتَرِقا حَتّى یَرِدا عَلَىَّ الْحَوْضَ.»؛ (من دو چیز سنگین و گرانبها در میان شما [به یادگار مى  گذارم [که یکى از دیگر بزرگتر است: یکى کتاب خدا، که ریسمانى است که از آسمان به سوى زمین کشیده شده است؛ و دیگرى: بستگان و خاندانم. این دو هرگز از هم جدا نخواهند شد، تا این که در [کنار] حوض [کوثر] بر من وارد شوند.) مسند احمد، ج ۳، ص ۱۴٫ نیز ر.ک: مسند احمد، ج ۳ ،۲۷ و ۵۹؛ مجمع الزوائد هیثمى، ج ۹، ص ۱۶۳؛ مسند ابن جعد، ص ۳۹۷، منتخب مسند عبد بن حمید، ص ۱۰۸؛ خصایص نسایى، ص ۹۳؛ مسند ابى یعلى، ج ۲، ص ۲۹۷ و ۳۷۶؛ معجم صغیر طبرانى، ج ۱، ص ۱۳۱ و…

قرآن و عترت از هم جدا نمى  شوند.

یعنى چه حاضر باشند یا غایب. اگر کسى این حدیث را تحقیق و معناى آن را تحصیل کند، مسأله  ى غیبت خیلى براى او واضح خواهد بود؛ زیرا در غیر این صورت، « لَزِمَ الْإِنْفِکاکُ بَیْنَ الْقُرْآنِ وَ الْعِتْرَهِ. »؛ (لازمه  ى آن جدایى بین قرآن و عترت خواهد بود.)

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد