از مهمترین دعاها در ماه رمضان این است که: انسان دعا کند که توفیق عبادت «شب قدر» و «شب عید فطر» را پیدا کند؛ [و این دعا] از ابتدای ماه تا هنگام حضور این اوقات باشد. اگر در دعا صادق باشد، خداوند کریم دعایش را ردّ نمی‌کند و موفّق می‌شود به این امر بزرگی که: سزاوار است برای کسی که ایمان به قرآن دارد، به یک سال کامل با عبادات و شب زنده‌داری، ریاضت بکشد برای اطمینان پیدا کردن به درک آن!
چگونه چنین نباشد و حال آن‌که قرآن صراحت دارد بر این‌که آن [شب] از هزار ماه بهتر است! و هزار ماه، از هشتاد سال بیشتر می‌باشد. حال اگر کسی یک سال کار کند و پاداش هشت سال را ببرد، او از سود برندگان رستگار و موفّق است؛ چه رسد به اهتمام نمودن به دعا کردن در کمتر از یک ماه! خلاصه اگر کسی در خودش به این مقدار مختصر هم اهتمامی برای درک شب قدر ندید، او مریض الایمان است که باید ایمان و اعتقادش را معالجه کند!
و نظیر این مطلب در مورد اهمّیّت دادن به شب عید فطر و روزش می‌باشد.
منبع: کتاب به سوی دوست، ص ۱۷۵
پاسخ دهید