در مورد حکیم بودن قرآن چه نکاتی را می شود مطرح نمود؟

پاسخ اجمالی

خداوند در آیات مختلف، از قرآن با صفت «حکیم» یاد می کند؛ مانند «وَ الْقُرْآنِ الْحَکیم»؛[۱]‏ «وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ»،[۲]«الْکِتابِ الْحَکیم».[۳]
توصیف قرآن به حکیم بودن؛ می تواند اشاره به زوایای مختلف این کتاب آسمانی داشته باشد؛ به عنوان نمونه:
۱ – حکیم است؛ یعنی حکمت در آن تبلور یافته و مستقر شده، و حکمت عبارت است از معارف حقیقى و فروعات آن، از شرایع، عبرت ها و موعظه ها.[۴]
۲ – قرآن از آن جهت حکیم است که آیاتش داراى چنان استحکام و نظمی است که هر گونه باطل و خرافه را از خود دور می ‏سازد؛ جز حق نمی گوید و جز به راه حق دعوت نمی ‏کند.[۵]
۳ – کلامى است که از جانب حکیم مطلق نازل شده است.[۶]
۴ – حکیم است به دلیل نبود اختلاف و تناقض میان آیاتش؛ محفوظ ماندن آن از هر گونه تغییر و تحریف.[۷]
۵ – قرآن کتاب حکیم است؛ یعنی از جهت حلال و حرام و امر و نهی محکم است.[۸]

 منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. یس، ۲٫

[۲]. آل عمران، ۵۸٫

[۳]. یونس، ۱٫

[۴]. طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏۱۷، ص ۶۲، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.

[۵]. مکارم شیرازی، ناصر تفسیر نمونه، ج ‏۸، ص ۲۱، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.

[۶]. کاشانى، ملا فتح الله تفسیر منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، ج ‏۴، ص ۳۵، تهران، کتابفروشى محمد حسن علمى، ۱۳۳۶ش.

[۷]. حقى بروسوى، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج ۷، ص ۳۶۶، دارالفکر، بیروت، بى تا.

[۸]. سمرقندى، نصر بن محمد بن احمد، بحرالعلوم، ج ۳، ۱۱۵،  بی جا، بی نا، بی تا.