قرآن کریم می‌فرماید: «تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَهً نَصُوحاً»[۱] نصوح یعنی دلسوزانه، توبه‌ی تو، توبه‌ی الکی نباشد. گناه تو را بدبخت می‌کند. اگر دل تو برای خود سوخت، نگران بودی نکند وارد جهنّم بشوم و در اثر آن سوزی که نسبت به خودت دلت پیدا کرد، دلسوزی پیدا کردی، گفتی: خدایا من را ببخش، عذرخواهی می‌کنم و تصمیم گرفتی دیگر نکنی.

پی نوشت

[۱]– سوره‌ی تحریم، آیه ۸٫