همه مراجع (به جز بهجت، صافى و مکارم): خروج منى در مرد داراى سه نشانه است: ۱ – همراه با شهوت باشد. ۲ – با جستن بیرون آید. ۳ – بدن سست شود. اگر هیچ یک از نشانه هاى سه گانه و یا یکى از آنها را نداشت، حکم به منى نمى شود ؛ مگر آنکه از راه دیگرى یقین کند که منى است.[۱]

آیات عظام بهجت و مکارم: خروج منى در مرد داراى دو نشانه است:

۱ – همراه با شهوت باشد.

۲ – با جستن بیرون آید. اگر هیچ یک از دو نشانه یا یکى از آن دو را نداشت، حکم به منى نمى شود ؛ مگر آنکه از راه دیگرى یقین کند که منى است.[۲]

 آیه اللّه  صافى: اگر با شهوت و جستن بیرون آید و یا با جستن بیرون آید و بدن سست شود، آن رطوبت حکم منى را دارد و اگر هیچ یک از این دو نشانه را نداشت، حکم به منى نمى شود ؛ مگر آنکه از راه دیگرى اطمینان پیدا کند که منى است.[۳]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – توضیح‏المسائل مراجع، م ۳۴۶ ؛ وحید، توضیح‏المسائل، م ۳۵۲ ؛ نورى، توضیح‏المسائل، م ۳۴۷ ؛ خامنه‏اى، اجوبه الاستفتاءات، س ۱۸۰٫

[۲] – بهجت، توضیح‏المسائل مراجع، م ۳۴۶ و مکارم، تعلیقات على العروه، غسل الجنابه.

[۳] – توضیح المسائل، م ۱۳۵۲٫