شیخ طوسی در کتاب تهذیب گفته است:

در روز دوشنبه، بیست و هشتم ماه صفر سال دهم هجری در حالی که شصت و سه سال داشت، به علّت مسمومیت رحلت کرد.

و کتاب امالی با سلسله سند خود از شخصی به نام عبدالله بن ابی بکر و او از پدرش، نقل می‌کند که گفت:

رسول خدا (ص) روز دوشنبه، دوازدهم ماه ربیع الاوّل، وفات کرد و شب چهارشنبه دفن شد.

قال الطّوسیّ:

وَ قُبِضَ بِالْمَدِینَهِ مَسْمُوماً یَوْمَ الْإِثْنَیْنِ لِلَیْلَتَیْنِ بَقِیَتَا مِنْ صَفَرٍ سَنَهَ عَشَرَهٍ مِنَ الْهِجْرَهِ وَ هُوَ ابْنُ ثَلَاثٍ وَ سِتِّینَ سَنَهً.[۱]

و قال أیضاً:

أَخْبَرَنَا أَبُو عُمَرَ، قَالَ: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ، قَالَ: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ یَحْیَى الصُّوفِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ شَرِیکَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ النَّخَعِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِی، عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِی بَکْرِ بْنِ عَمْرِو بْنِ حَزْمٍ، عَنْ أَبِیهِ، قَالَ:

تُوُفِّیَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) فِی شَهْرِ رَبِیعٍ الْأَوَّلِ، فِی اثْنَتَیْ عَشْرَهَ مَضَتْ مِنْ شَهْرِ رَبِیعٍ الْأَوَّلِ، یَوْمَ الْإِثْنَیْنِ، وَ دُفِنَ لَیْلَهَ الْأَرْبِعَاءِ.[۲]

 


[۱] . التهذیب ۶: ۲، روضه الواعظین ۷۱، کشف الغمّه ۱: ۱۶٫

[۲] . الأمالی، ۲۶۶ ح ۲۹، مروج الهذب ۲: ۲۸۷ مع اختلاف فی الالفاظ.