شیخ مفید گفته است:

امام حسین (ع) روز شنبه دهم محرّم سال ۶۱ هجری بعد از نماز ظهر آن روز، مظلومانه و لب تشنه و صبورانه و در راه خدا به شهادت رسید.

قال شیخ المفید:

وَ مَضَى الْحُسَیْنُ (ع) فِی یَوْمِ السَّبْتِ الْعَاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ سَنَهَ إِحْدَى وَ سِتِّینَ مِنَ الْهِجْرَهِ بَعْدَ صَلَاهِ الظُّهْرِ مِنْهُ، قَتِیلًا مَظْلُوماً ظَمْآنَ صَابِراً مُحْتَسِباً…[۱]

[۱]– الارشاد: ۲۵۲، عنه البحار ۴۵: ۹۰، العوالم ۱۷: ۳۲۶ ح ۴٫