همه مراجع (به جز امام، سیستانى، مکارم و نورى): اگر بتواند کار و یا شغل مناسبى براى خود انتخاب کند [و براى او سخت و مشقّت آور نباشد]؛ باید از این راه نفقه همسرش را تهیه کند و اگر ممکن نشد، گناهى بر او نیست. البته نسبت به هر  مقدارى که نفقه زن را نپرداخته، بدهکار است.[۱]

آیات عظام امام، سیستانى و نورى: اگر بتواند کار و یا شغل مناسبى براى خود  انتخاب کند [و براى او سخت و مشقّت آور نباشد]، بنابر احتیاط واجب باید از این  راه نفقه همسرش را تهیه کند و اگر ممکن نشد، گناهى بر او نیست. البته نسبت به هر مقدارى که نفقه زن را نپرداخته، بدهکار است.[۲]

آیه اللّه  مکارم: اگر بتواند با کار و یا انتخاب شغل مناسب و یا از هر راه مشروع  دیگرى، درآمد کسب کند؛ باید از این راه نفقه همسرش را تهیه نماید و اگر ممکن  نشد، گناهى بر او نیست. اما نسبت به هر مقدارى که نفقه زن را نپرداخته،  بنابر احتیاط واجب، بدهکار است.[۳]

تبصره. در انتخاب کار و شغل، برخى مراجع (امام، سیستانى و نورى) در این مسئله  احتیاط واجب کرده اند.

پی نوشت ها

[۱] – تبریزى، منهاج الصالحین، ج ۲، م ۱۴۰۲ و ۱۴۱۱ ؛ وحید، منهاج الصالحین، ج ۳، ۱۴۰۲۴ و ۱۴۱۱ ؛  صافى، هدایه العباد، ج ۲، النفقات، م ۱۰ ؛ فاضل، جامع المسائل، ج ۱، س ۱۶۸۴ ؛ مکارم، استفتائات، ج ۲، س ۸۴۴ ؛ دفتر: بهجت و خامنه اى و ر.ک: توضیح المسائل مراجع، م ۲۲۷۸٫

[۲] – امام، تحریرالوسیله، ج ۲، النفقات، م ۱۰ ؛ امام، تحریرالوسیله، ج ۲، النفقات، م ۱۰؛

[۳] – مکارم، استفتائات، ج ۲، س ۸۴۴ و توضیح المسائل مراجع، م ۲۲۷۷٫