حدیثی که خدمتتان عرض می‌کنم، حدیثی است که علّامه‌ی مجلسی در مرأه العقول می‌فرماید: و الحدیث صحیحٌ. پس از نظر سند خیلی خوب است.

أبان بن تغلب که یکی از شاگردان امام صادق (ع)، و از مجتهدین و فقهای آن عصر به شمار می‌رود، می‌گوید: من وقت اعمال حج در مُزدَلفِه در خدمت آقا امام صادق (ع) نشسته بودم، وقت نماز مغرب شد. با حضرت نماز خواندیم. آن گاه امام صادق (ع) به من نگاه کردند و فرمودند: «ای اَبان! پنج نماز واجب است. نماز صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء»؛ که همه می‌دانید و همه می‌خوانیدن إن‌شاء‌الله.

آن‌گاه امام صادق (ع) فرمودند: «هر کس دو چیز را رعایت کند یعنی حدود و زمان نماز را حفظ کند روز قیامت وارد بهشت می‌شود».

«أَقَامَ حُدُودَهُنَّ»، حال حدود نماز چیست؟ لباس غصبی به بدن نداشته باشد، مال حرام نخورده باشد، وضو گرفته باشد، با توجّه به نماز بایستد و مواردی از این قبیل.

«وَ حَافَظَ عَلَى مَوَاقِیتِهِنَّ»، وقت نماز را هم حفظ کند؛ مثلاً نماز ظهر و عصر را نزدیک غروب آفتاب نخواند، نماز مغرب و عشاء را تا آخر شب به تأخیر نیاندازد. نماز را اوّل وقت بخواند. وقت و حدود نماز را حفظ نماید و این دو شرط را به ذهن بسپارد و رعایت کند.

اگر این‌گونه باشد،‌«لَقِیَ اللَّهَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ لَهُ عِنْدَهُ عَهْدٌ»  خدا را در روز قیامت ملاقات می‌کند در حالی که خدا عهدی با او بسته است؛ یک پیمانی بین او و خدایش هست. آن عهد چیست؟

«یُدْخِلُهُ بِهِ الْجَنَّهَ» با این عهد وپیمان، خدا این نمازگزار را، این نمازگزار با معرفت را، این نمازگزاری که دروغ‌گو نبود، حَسد نداشت، با لباس نجس نماز نخواند و نمازش را ضایع نکرد، خدا این نمازگزار خوب را وارد بهشت می‌کند؛ پس نماز، ایجاد عهد می‌کند بین بنده و خدای بنده و این عهد و پیمان، انسان را إن‌شاءالله به بهشت وارد می‌کند.

بعد امام صادق (ع) به این شاگرد دانشمند و فقیهش فرمود: «ای اَبان! اگر کسی حدود نماز را رعایت نکرد ـ آن چنان تند وسریع نماز بخواند که گویا دارد نرمش می‌کند؛ با آرامش و توجّه نماز نخواند یا بدون عذر در آخر وقت نماز به جای آورد، البته اگر عذری داشته مثلاً پرستار بوده و مریضی داشته است، در این صورت کوتاهی که نکرده هیچ، حتّی به خاطر پرستاری‌اش به او اجر هم می‌دهند؛ امّا بدون عذر در آخر وقت نماز بخواند یا بدون عذر حدود نماز را رعایت نکند ـ دیگر این عهد و پیمان در کار نیست و خدا اگر خواست او را عذاب می‌کند و اگر خواست او را می‌بخشد».[۱]

خدایا! به ما توفیق بده به آن عهد برسیم و با نماز صحیح خواندن، خود را از فحشا و گناه دور و به تو نزدیک کنیم، پاک شویم و نمازگزار خوبی باشیم.

منبع: کتاب لحظه های عروج؛ انتشارات پیام هادی علیه السلام


[۱]ـ کافی، ج ۳، ص ۲۶۷، ح ۱٫ سند حدیث صحیح است (مرآه العقول، ج ۱۵، ص ۱۱ـ ۱۲).