بسیار گریست تا که بیتاب شد آب

خون دیخت ز دیدگان و خوناب شد آب

از شدت تشنه کامیت ای ساقی

آن روز ز شرم روی تو آب شد آب

شاعر: محمدرضا سهرابی نژاد