من از قبل انقلاب صیّاد را یک آدم مؤمن و مذهبی می‌شناختم. قبل از انقلاب مثل حالا نبود. خیلی واجبات‌شان را انجام می‌دادند، ولی کسی پی مستحبات نبود. سال پنجاه و شش که کسی را به خاطر انجام دادن خیلی کارهای حرام بازخواست نمی‌کردند، صیّاد را به خاطر نماز خواندن بازداشت کرده بودند. کی، سرلشکر ناجی که بعد از انقلاب اعدامش کردند. به خاطر این‌که صیّاد جوراب و پوتینش را برای نماز درآورده بود، یک هفته بازداشتش کرد.

منبع : کتاب خدا می خواست زنده بمانی- انتشارات روایت فتح، ص ۱۵۵

به نقل از: ابوالقاسم جاودانی