عایشه از دفن جنازه ى حضرت مجتبى ـ علیه السّلام ـ نزد ضریح پیغمبر ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ منع نمود و به مروان دستور داد جنازه ى آن حضرت را تیرباران کنند.
مؤمن طاق در احتجاج خود با ابوحنیفه به وى گفت: چگونه عایشه و حفصه پدران خود را نزد ضریح پیغمبر ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ دفن نمودند ولى اجازه ندادند امام مجتبى ـ علیه السّلام ـ در آن جا دفن گردد؟ ابو حنیفه در جواب گفت: آن جا جزو مهریه ى عایشه بود.
مؤمن طاق گفت: پیامبراکرم ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ مهریه ى همسران خود را در حال حیات داده بود. ابوحنیفه گفت: « نَحُّوهُ عَنّى؛ فَإِنَّهُ رافِضِىٌّ خَبیثٌ. »
این شخص را از مجلس بیرون کنید، زیرا او رافضى [= شیعه] پلیدى است.مناظره ى یاد شده در متن، میان فضّال بن حسن بن فضّال کوفى با ابوحنیفه درباره ى افضلیّت امیرمؤمنان ـ علیه السّلام ـ بر ابوبکر و عمر مطرح شده است. و این بحث سرانجام به آن جا کشید که فضّال از ابوحنیفه پرسید: چرا عایشه و حفصه از رسول خدا ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ ارث مى برند ولى دخترش فاطمه ى زهرا ـ علیهاالسّلام ـ از آن بزرگوار ارث نمى برد؟ و ابو حنیفه جمله ى موجود در متن را گفت. براى اطّلاع از تفصیل این مناظره، ر.ک: بحار الانوار، ج۴۷، ص۴۰۰؛ احتجاج، ج۲، ص۳۸۰٫
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد
پاسخ دهید