سؤال: همسر من، جلوی پسر شش ساله ام لباس های خود را عوض می کند و می گوید که باید این مسائل برایش عادی شود! آیا این کار و این نگرش درست است یا خیر؟

جواب:

نوع پوشش در خانواده، یعنی پوشش والدین نسبت به فرزند خیلی اهمّیت دارد و مهم است که ما چه نگاهی به این موضوع داشته باشیم؛ چون گاهی اوقات بعضی رفتارها از نگاه خود والدین عادی است؛ ولی ممکن است که بچّه ها در این بین، دچار یک سری آسیب شوند.

یک وقت مادر یک لباس زیر بر تن دارد و نسبتاً پوشیده است و می خواهد پیراهنی را از تن خود جا به جا کند؛ در این صورت می تواند این کار را در گوشه ای از اتاق انجام دهد و اگر نا خودآگاه نگاه بچّه هم به آن افتاد، نباید خیلی به این موضوع حسّاسیت نشان دهیم و نگران باشیم.

بلوغ زود رس

امّا گاهی که به واسطه ی تغییر لباس، ممکن است که فرزندان ما مثلاً بدن نیمه عریان مادر را ببینند! یکی از عواملی که منجر به بلوغ های زود هنگام می شود، خصوصاً در پسر بچّه ها، همین موضوع است. ما حتّی در دخترها هم بلوغ زود هنگام را می بینیم و این زود هنگامی یک سری آسیب های حاشیه ای را در سنین نوجوانی برای این بچّه ها ایجاد می کند.

آسیب های بلوغ زود هنگام

بلوغ زود هنگام یک آسیب در تربیت در بچّه ها است؛ چرا؟ چون بلوغ باید هنگامی اتّفاق بیافتد که بچّه ها به رشد عقلی مناسبی رسیده باشند، تا این عقل بتواند این بلوغ را کنترل کند؛ امّا اگر کودک به بلوغ جنسی برسد، در حالی که به آن بلوغ عقلی نرسیده است، زمینه انحراف او فراهم می شود.

پوشش نامتناسب عامل بلوغ زود رس

این بلوغ های زود هنگام عوامل متعددی دارد؛ یکی از موارد آن همین عدم پوشش متناسب در محیط خانواده است. پوشش نامتناسب ممکن است که رفتار بچّه ها را حسّاس کند؛ خصوصاً بچّه هایی که در سنّین شش و هفت سالگی هستند؛ چراکه آنها خوب و بد را متوجّه می شوند و ممکن است، همین مسئله بچّه را نسبت به خانم های دیگر حسّاس کند و باعث شود درباره ی آنها کنجکاوی کند.

کنجکاوی خطرناک!

کنجکاوی بچّه ها خطرناک است و نمی توان جلوی آن را گرفت. والدین باید در این زمینه دقّت لازم را داشته باشند؛ یعنی پوشش پدر و مادر در جلوی دیدگان فرزندان، باید مناسب باشد. مادر باید جلوی فرزند خود همان طور لباس بپوشد که جلوی بچّه ی همسایه لباس می پوشد؛ یعنی همان طور که بچّه ی همسایه از این نوع پوشش آسیب می بیند، بچّه ی ما هم آسیب می بیند. سنّ کنجکاوی بچّه ها چهار تا هفت سالگی است؛ در آن سن بچّه ها بعضی از چیزها را به دیگران سرایت می دهند؛ لذا توصیه می کنیم که مادر با پوشش مناسب جلوی فرزندش حاضر شود.

رفتارهای عاطفی خوب است ولی…

در سوال گفته شد که مادر برای عادت کردن فرزند، پوشش متناسب ندارد؛ در اینجا باید ببینیم که مادر با این کار خود چه چیزی می خواهد به فرزند یاد بدهد؟ چه مسئله ای برای او عادی می شود؟ بله، بعضی از رفتارهای عاطفی خوب است؛ مانند این که پدر و مادر در حضور فرزندان ابراز عاطفی داشته باشند؛ البته این ابراز عواطف، معاشقه نباشد؛ مثلاً اگر پدر و مادر در کنار هم تلویزیون تماشا می کنند، دست هم دیگر را بگیرند یا پدر موقع ورودش به خانه با مادر دیده بوسی کند. این رفتار ها خوب است؛ چراکه باعث می شود، والدین برای فرزندان خود یک الگو باشند؛ الگویی برای آینده ی فرزندان. خانواده هایی که رفتار عاطفی ندارند، دچار مشکل می شوند.

زوجی برای مشاوره نزد من آمدند؛ در آن جلسه آقا گفت: خانم  نسبت به من ابراز علاقه ای ندارد؛ وقتی ما موضوع را مورد بررسی قرار دادیم، متوجّه شدیم که این خانم اصلاً در طول دوران کودکی و نوجوانی رفتارهای عاطفی والدین را ندیده است.

 والدین باید دقّت کنند که نباید رفتارهای عاطفی از حد بگذرد؛ بلکه باید رفتار عاطفی طوری باشد که بچّه ها متوجّه شوند والدین در محیط خانه نسبت به یک دیگر علاقه دارند؛ این کار باعث می شود که بچّه ها در خانه آرامش داشته باشند.