انکار کنندگان غدیر یک طیف هستند. همه آنها هم یک انگیزه نداشته‏‌اند اما کسانی که محور این جریان بوده‌‏اند اهمیت این حادثه را می‌‏فهمیدند. محور این جریان، اولیاء طاغوت و دشمنان کلمه توحید و نبی اکرم (ص)  هستند. آنها به خوبی می‌‏دانند که تنها طریق جریان نبوت نبی اکرم (ص)، خلافت ولی الهی است و اگر بتوانند در خلافت تحریف کنند، کل دین را تحریف کرده‏‌اند. حضرت در رویای صادقه که فریقین هم نقل کرده‌‏اند دیدند که بنی‌تمیم و بنی‌عدی و بنی‌امیه بر منبر ایشان بالا رفتند و مردم را به قهقرا برمی‌‏گردانند؛ یعنی در قالب خلافت نبی اکرم (ص) مردم را از مسیر توحید به طرف دنیا بازگرداندند. آنها می‌‏دانستند که اگر ولایت حقه اقامه شود، تمامی دین اقامه می‌‏شود و راه آنها مسدود می‌‏گردد. از نظر آنها تنها راه اقامه حکومت باطل بر جهان درگیری با حقیقت ولایت است. اگر به هر اندازه بتوانند این حقیقت را حذف و یا محدود و منزوی کنند، به همان اندازه توانسته‏‌اند مانع ظهور حق و کلمه توحید و گسترش دین نبی اکرم (ص) شوند.