انسانیّت انسان به عالم عقلی‌اش بستگی دارد؛ و گرنه در آن دو عالم دیگر، با سایر افراد جنس خود از حیوانات، مشترک است…

باری، عالم حسّی انسان، عبارت است از بدنش که دارای مادّه و صورت است.

و عالم مثالش عبارت است از عالمی که حقایقش دارای صورت‌هایی است عاری از مادّه.

و عالم عقلی‌اش آن عالمی است که حقیقت و نفس او در آن، بدون مادّه و صورت است.

برای هر یک از این عوالم سه‌گانه، لوازم و آثار خاصّی است که لازمه‌ی فعلیّت یافتن آن‌ها است.

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۸۰