این آیات سوره‌ی برائت را پیغمبر به ابوبکر دادند که او ببرد. تاریخ است و در کتاب‌های خودشان هم آمده است، ما که به کسی جسارت، بدگویی نمی‌کنیم. ابوبکر به سوی مکّه حرکت کرد که آیات برائت را به مشرکین اعلان کند و ورود مشرکین را به مسجد الحرام ممنوع کند. هنوز از مدینه خیلی فاصله نگرفته بود که جبرئیل آمد یا رسول الله! خدای متعال فرمان داده سوره‌ی برائت را تبلیغ نکند جز خودت یا کسی که از اهل تو است. رسول الله با فرمان خدا امیر المؤمنین را مأمور کرد با یک مرکب تندرویی خود را سریع برساند و از ابوبکر آیات را بگیرد و او به مشرکین ابلاغ کند. چه کسی اهل است و چه کسی نااهل است؟ این‌جا این قضیه روشن می‌شود که چه کسی اهلیّت دارد و جزء پیغمبر و اهل پیغمبر است و چه کسی اهل پیغمبر نیست؟
این امیر المؤمنین بود که مأمور شد این آیات را ابلاغ کند. پیدا بود وقتی رسید و از ابوبکر درخواست کرد که پیغمبر مأمور کرده من این آیات را ببرم، آمد به رسول اکرم گله کرد، چرا من نه؟ پیامبر خدا فرمودند: خدا به من دستور داد که این آیات را یا خودم یا کسی که اهل من است یعنی به جای من است، او باید ابلاغ کند.
پاسخ دهید