در صورت امکان اشعاری را که در مدح امام صادق (ع) است برای ما ترجمه فرمایید.
ترجمه اشعاری را که در پرسش مطرح کردید بدین شرح است.
۱ – چون امام صادق (ع) وفات یافت و به سوى قبرستان بقیع برده شد، ابو هریره عجلى این ابیات را سرود:
أَقُولُ وَ قَدْ رَاحُوا بِهِ یَحْمِلُونَهُ
عَلَى کَاهِلٍ مِنْ حَامِلِیهِ وَ عَاتِقٍ
مىگویم و حال آن که بر دوش هاى کسانى که او را گرفته بودند او را مىبردند.
أَ تَدْرُونَ مَا ذَا تَحْمِلُونَ إِلَى الثَّرَى
ثَبِیراً ثَوَى مِنْ رَأْسِ عَلْیَاءَ شَاهِقٍ
آیا مىدانید چه چیزى را به سوى خاک مىبرید ! کسی که جایگاهش بر بالای قله بسیار بلند است.
غَدَاهَ حَثَا الْحَاثُونَ فَوْقَ ضَرِیحِهِ
تُرَاباً وَ أَوْلَى کَانَ فَوْقَ الْمَفَارِقِ[۱]
صبحگاهى خاک پاشندگان بر بالاى ضریحش خاک ریزند در حالى که بهتر آن است که خاک بر سر ریزند.
۲ – شوف العروس از دامغانى نقل می کند که عبد اللَّه بن مبارک به حضرت صادق (ع) رسیده این شعر را سرود:
أنت یا جعفر فوق
المدح و المدح عناء
تو ای جعفر برتر و بالاتر از مدح و ستایشی، بلکه مدح در مقابل تو چیز کوچکی است.
إنما الأشراف أرض
و لهم أنت سماء
بزرگان در مقابل تو به منزله زمین هستند و تو برای آنان آسمانی.
جاز حد المدح من
قد ولدته الأنبیاء
چگونه می شود کسی را مدح نمود که پیامبر زاده است.
الله أظهر دینه و أعزه بمحمد
و الله أکرم بالخلافه جعفر بن محمد[۲]
خداوند دینش را آشکار نمود و آن را به وسیله محمد (ص)، عزیز نمود و خلافت را به وسیله جعفر بن محمد (ع) کرامت بخشید.
منبع: اسلام کوئست
[۱] مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، ج۴۷، ص: ۳۳۳، اسلامیه، تهران.
[۲] مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، ج ۴۷، ص ۲۶، اسلامیه، تهران.
پاسخ دهید