در دهه ۱۹۵۰ شخصی به نام الویس پریسلی سبک جدیدی در موسیقی به نام «راک اند رول»[۱]را ابداع نمود. این موسیقی حاصل ترکیب نوعی موسیقی آفریقایی با عنوان «بلوز» و موسیقی «پاپ» بود.  در دهه ۱۹۶۰ این موسیقی که تا حدودی تند و خشن بود، دستمایه گروه‏های معترض دانشجویی قرار گرفت و سبک موسیقی خشنتری به نام «متال» را از دل «راک» بهوجود آوردند. این گروه‏ها در ابتدا در آمریکا و در اعتراض به مسئله جنگ آمریکا علیه ویتنام، تشکیل شد و بعدا دامنه آن به کشورهای اروپایی نیز کشیده شد.

این گروه‏ها آرمان‏های مناسبی همچون بهبود روابط انسانی، اعتدال در مسائل اخلاقی، اعتراض به سرمایهداری و اختلاف طبقاتی و حتّی معنویتخواهی را دنبال می‏نمودند. حرکت اعتراضآمیز این جنبش‏ها می‏توانست منجر به انقراض نظام لیبرال-سرمایهداری در غرب گردد، به همین جهت مراکز پنهانی قدرت در غرب همچون انجمنی به نام کمیته ۳۰۰ و گروه‏های ماسونی وابسته به آن را بر آن داشت تا با اجرای یکی از طرح‏های پژوهشی خود به نام «مجموعه مطالعات عصر آکواریوس» که به سفارش مؤسسه روابط انسانی تاویستاک از مدّت‏ها قبل برای مقابله با چنین وضعیتی انجام شده بود، شروع به هدایت این اعتراضات به سمتی غیر از جهت آرمانی اوّلیه و صحیح این گروه‏ها نمودند،[۲] که ترغیب این گروه‏ها به استفاده از موسیقی متال و استفاده از خشونت و مسائل غیراخلاقی در حرکت‏های اعتراضیشان یکی از ابزارهای هدایت نامحسوس بود، چرا که برای جلوگیری از وصول یک گروه به آرمان‏هایش کافی است شیوه نادرستی برای رسیدن به اهدافش را میان آن گروه ترویج نمود.

دست‏های پنهانی که این نمایش را هدایت می‏کردند، از نیمه دوم ۱۹۷۰، فاز جدیدی را در مهار این بحران آغاز نمودند و آن جهتدهی افکار ملت‏ها در شرایط ناامن و بحرانی بود. یکی از ابزارهای مهم در این فاز، طرح ایده شیطان‏پرستی بود، که به سرچشمه خلاقیت هنری و مهار انرژی جوانان و بازگشت آرامش به جامعه تبدیل گشت. البته ظرفیتهای موسیقی متال برای رفتن به سمت شیطانگرایی را نباید ندیده گرفت. اعتراض به نهادهای اجتماعی و برهم زدن نظم، ابراز خشونت و کلمات رکیک در ترانهها و از همه مهمتر اهانت به مقدسات؛ که شاید علت آن حمایت کلیسا از حکومتها بود. زیرا در تفکّر مسیحی خداوند دین را به کلیسا سپرده و حکومت را به قیصر و ازاینرو دولت و حکومت نوعی تقدّس دارد و بنا به روش مسیح باید رنج را پذیرفت و اعتراض نکرد. با این تعالیم کلیسا، جوانان حق داشتند که زیر بار آن نروند، امّا اهانت به مقدسّات آن‏ها را در برابر شیطانپرستی نفوذپذیر کرد.

این دوران که مقارن با گسترش چشمگیر سیطره رسانه‏های صوتی و تصویری در دنیا بود، ظرفیت‏های جدیدی را ایجاد کرد تا مراکز پنهانی جریانساز در آن زمان با ترفندهایی همچون کشاندن گروه‏های معترض موسیقی به استودیوها و تجاری نمودن آن‏ها و همچنین ستارهسازی از افراد این گروه‏ها، شهرت و ثروت هنگفت را به آنان هدیه دهند، و با این کار آرمان‏های والای این گروه‏ها همچون مخالفت با سرمایهداری و نظام طبقاتی را کاملاً واژگون نموده و این گروه‏ها را مبدّل به مبلغینی بزرگ برای ارزش‏های نظام سرمایهداری نمایند.

در اواخر دهه هفتاد این تبلیغات مؤثّر واقع شد و گروههای دیگر که دیدند بازار شیطانگرایی داغ است و راه رسیدن به شهرت و ثروت از آن میگذرد، داوطلبانه شیطانپرستی را برگزیدند. در آغاز پذیرش هویت شیطانی از سوی این گروهها به استفاده از نمادها، سبک، ادبیات و فضای شیطانی محدود میشد، که برای نمونه میتوان به گروههای «متالیکا»، «منووار» و «رولینگ استون» و حتّی خود گروه «بلکسبث» اشاره کرد که به سبکهای اسپیدمتال، ترشمتال و پاورمتال روی آوردند. بعد از آن به تدریج گروهها و افرادی پیدا شدند که آشکارا از شیطان‏پرستی و حتّی حلول شیطان در خودشان سخن گفتند. این روند به پیدایش سبکهای بلک متال، دث متال و متال صنعتی کشیده شد و گروههایی مثل گروه «مرلین منسون»، «دیساید» و «امپرور» بهوجود آمدند.

در سال‏های اخیر برگزاری جشنوارههای متعدّدی نظیر «ووداستاک»[۳] و «اوزی فست» برای موسیقی راک و متال برگزار میشود و بعضی از شاخههای متال مثل «آلترناتیو متال» جشنوارههای خاص دارند. گذشته از اینها به منظور شناسایی استعدادها و ادامه روند ستارهسازی و بازی ستارههای موسیقی جشنواره گروههای زیرزمینی از سال ۲۰۰۰ پایهگذاری شده که باعث جذب هر چه بیشتر جوانان به موسیقی شیطانی و شکلگیری این قبیل گروهها در تمام کشورهای دنیا شده است.

ایجاد گروههای بومی در کشورهای مختلف برای نمونه گروههای بلکمتال هلند، بلکمتال نروژ و بازسازی گروه «قاتل خدا»[۴] و گروههای دیگر در ایران، محصول این جشنوارهها و شور و هیجانی است که بین جوانان جهان به راه انداختهاند. و نیرویی را که میتواند به تغییر تمدن و سبک زندگی ظالمانه روزگار ما و تحوّل در تاریخ منجر شود، در جهت تثبیت سلطه خود و حفظ وضع موجود به کار گرفتهاند.[۵]

منبع:پرسمان

پی نوشت:

[۱]. Rock & Roll.

[2]. نک: کمیته ۳۰۰ کانون توطئه جهانی.

[۳] Woodstock.

[4] Deicide.

[5]. شیطان پرستی موجی در زمان حال یا طرحی برای آینده.

(به نقل از: کتاب تحلیلی بر عرفان‏های نوظهور (راه و بیراهه، شماره ۱)، حمزه شریفیدوست، انتشارات معارف)