علّامه مجلسی گوید:
چون خواستی آن حضرت را در این روز با این زیارت (ناحیه‌ی مقدّسه) زیارت کنی کنار آن بایست و بگو: اسب تو شتابان و شیهه‌زنان و گریان به طرف خیمه‌گاه تو آمد. زنان چون اسب تو را خجالت‌زده و با زین واژگون دیدند، از خیمه‌ها بیرون آمدند. گیسو پریشان و بر صورت زنان و گریان و عزّت از دست داده، به طرف قتله‌گاه تو روی آوردند. شمر بر سینه‌ی تو نشسته بود؛ خنجر بر گلوی تو گذاشته و محاسن تو را در دست گرفته و خنجر بر حنجرت نهاده بود. حواس تو از حس افتاد، نفس‌هایت پایان گرفت، سرت بر فراز نی رفت، خاندانت همچون بردگان اسیر شدند و بر شترهای بی‌کجاوه با غل و زنجیر بسته شدند، چهره‌هاشان در گرمای سوزان می‌گداخت، در صحراها و دشت‌ها برده می‌شدند، دست‌هاشان به گردن‌ها بسته بود و در بازارها چرخانده می‌شدند.
پس وای بر آن گنهکاران فاسق! با کشتن تو اسلام را کشتند، نماز و روزه را تعطیل کردند، سنن و احکام الهی را نقض کردند، پایه‌های ایمان را ویران ساختند، آیات قرآن را تحریف کردند و در طغیان و سرکشی تاختند. رسول خدا (ص) داغدار و صاحب خون شد، کتاب مهجور گشت، چون تو مقهور شدی حق کنار گذاشته شد. با فقدان تو تکبیر و تهلیل و حلال و حرام و تنزیل و تأویل از دست رفت و پس از تو تغییر و تبدیل و کفر و وانهادن احکام و هوس‌ها و گمراهی‌ها و فتنه‌ها و باطل‌ها آشکار گشت.
آن که خبر شهادتت را کنار قبر جدّت پیامبر خدا (ص) اعلام کرد، اشک‌ریزان می‌گفت: ای رسول خدا! نواده‌ات کشته شد، خاندان و حرمت هتک شد. پس از تو فرزندانت به اسارت گرفته شدند و خویشاوندانت را حریم شکستند. رسول خدا دل آزرده شد و دل داغدارش گریست و فرشتگان و پیامبران تسلیتش گفتند و مادرت فاطمه‌ی زهرا (ع) داغدار گشت. فرشتگان مقرّب برای تسلیّت‌گویی به پدرت امیر مؤمنان در رفت و آمد شدند، در ملکوت اعلا برای تو عزا برپا شد، حوریان بر خود سیلی زدند، آسمان و آسمانیان و بهشت و خازنان آن، کوه‌ها و دره‌ها، دریاها و ماهیانش، کعبه و مقام و مشعر و حلال و حرام همه بر تو گریستند.
قال المجلسیّ:
إِذَا أَرَدْتَ زِیَارَتَهُ بِهَا فِی هَذَا الْیَوْمِ فَقِفْ عَلَیْهِ وَ قُل:… وَ أَسْرَعَ فَرَسُکَ شَارِداً إِلَى خِیَامِکَ قَاصِداً، مُحَمْحِماً بَاکِیاً.
فَلَمَّا رَأَیْنَ النِّسَاءُ جَوَادَکَ مَخْزِیاً وَ نَظَرْنَ سَرْجَکَ عَلَیْهِ مَلْوِیّاً، بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ، نَاشِرَاتِ الشُّعُورِ، عَلَى الْخُدُودِ لَاطِمَاتٍ، الْوُجُوهِ سَافِراتٍ، وَ بِالْعَوِیلِ دَاعِیَاتٍ وَ بَعْدَ الْعِزِّ مُذَلَّلَاتٍ، وَ إِلَى مَصْرَعِکَ مِبَادِرَاتٍ.
وَ الشِّمْرُ جَالِسٌ عَلَى صَدْرِکَ، وَ مُولِغٌ سَیْفَهُ عَلَى نَحْرِکَ، قَابِضٌ عَلَى شَیْبَتِکَ بِیَدِهِ، ذَابِحٌ لَکَ بِمُهَنَّدِهِ، قَدْ سَکَنَتْ حَوَاسُّکَ، وَ خَفِیَتْ أَنْفَاسُکَ، وَ رُفِعَ عَلَى الْقَنَاهِ رَأْسُکَ وَ سُبِیَ أَهْلُکَ کالْعَبِیدِ، وَ صُفِّدُوا فِی الْحَدِیدِ فَوْقَ أَقْتَابِ الْمَطِیَّاتِ، تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهَاجِرَاتِ، یُسَاقُونَ فِی الْبَرَارِی وَ الْفَلَوَاتِ، أَیْدِیهِمْ مَغْلُولَهٌ إِلَى الْأَعْنَاقِ، یُطَافُ بِهِمْ فِی الْأَسْوَاقِ.
فَالْوَیْلُ لِلْعُصَاهِ الْفُسَّاقِ، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِکَ الْإِسْلَامَ، وَ عَطَّلُوا الصَّلَاهَ وَ الصِّیَامَ، وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الْأَحْکَامَ، وَ هَدَمُوا قَوَاعِدَ الْإِیمَانِ، وَ حَرَّفُوا آیَاتِ الْقُرْآنِ، وَ هَمْلَجُوا فِی الْبَغْیِ وَ الْعُدْوَانِ.
لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَوْتُوراً، وَ عَادَ کِتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَهْجُوراً وَ غُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً، وَ فُقِدَ بِفَقْدِکَ التَّکْبِیرُ وَ التَّهْلِیلُ، وَ التَّحْرِیمُ، وَ التَّحْلِیلُ وَ التَّنْزِیلُ وَ التَّأْوِیلُ، وَ ظَهَرَ بَعْدَکَ التَّغْیِیرُ وَ التَّبْدِیلُ، وَ الْإِلْحَادُ وَ التَّعْطِیلُ، وَ الْأَهْوَاءُ وَ الْأَضَالِیلُ، وَ الْفِتَنُ وَ الْأَبَاطِیلُ.
فَقَامَ نَاعِیکَ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّکَ الرَّسُولِ (ص) فَنَعَاکَ إِلَیْهِ بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ قَائِلًا: یَا رَسُولَ اللَّهِ قُتِلَ سِبْطُکَ وَ فَتَاکَ وَ اسْتُبِیحَ أَهْلُکَ وَ حِمَاکَ، وَ سُبِیَتْ بَعْدَکَ ذَرَارِیُّکَ، وَ وَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِکَ وَ ذَوِیکَ، فَانْزَعَجَ الرَّسُولُ وَ بَکَى قَلْبُهُ الْمَهُولُ وَ عَزَّاهُ بِکَ الْمَلَائِکَهُ وَ الْأَنْبِیَاءُ وَ فُجِعَتْ بِکَ أُمُّکَ الزَّهْرَاءُ.
وَ اخْتَلَفَ جُنُودُ الْمَلَائِکَهِ الْمُقَرَّبِینَ تُعَزِّی أَبَاکَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ أُقِیمَتْ لَکَ الْمَأْتَمُ فِی أَعْلَى عِلِّیِّینَ، وَ لَطَمَتْ عَلَیْکَ الْحُورُ الْعِینُ وَ بَکَتِ السَّمَاءُ وَ سُکَّانُهَا وَ الْجِنَانُ وَ خُزَّانُهَا وَ الْهِضَابُ وَ أَقْطَارُهَا، وَ الْبِحَارُ وَ حِیتَانُهَا وَ الْجِنَانُ وَ وِلْدَانُهَا وَ الْبَیْتُ وَ الْمَقَامُ، وَ الْمَشْعَرُ الْحَرَامُ، وَ الْحِلُّ وَ الْإِحْرَام.[۱]
[۱]– البحار ۱۰۱: ۳۲۲٫
پاسخ دهید