از شرائطی که در دعا روایت شده، قطع طمع از غیر خداوند و امیدواری به خداوند است چنانچه فرمایش خداوند دلالت بر آن می‌کند که: «وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً». [اعراف/۵۶] «او را بخوانید از روی ترس و طمع».

رسول خدا (ص) فرمود:

«خداوند را بخانید در حالی که به اجابت، یقین داشته باشید»

حضرت صادق (ع) فرمود:

«هر گاه دعا کردی، حاجت را در کنار در [خانه] گمان کن»

و در روایت دیگری است:

«و با دلت روی بیاور و حاجتت را در کنار در گمان کن.»

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۸۵