با مسئولان بسیج مسجد بارها صحبت کرده بود. می‎گفت بیشتر از برنامه‎های نظامی به فکر ارتقای سطح معرفتی بچّه‎ها باشید. برای این کار خودش دست به کار شد. به همراه بچّه‎ها در جلسات اخلاقی بزرگان تهران شرکت می‎کرد. در مناسبت‎های مذهبی به همراه بچّه‎ها به مسجد حاج آقا جاودان می‎رفت. به این عالم ربانی ارادت ویژه داشت.

مدّتی هم بزرگ‎ترهای فرهنگی مسجد را به جلسات حاج آقا مجتبی تهرانی می‎برد. وقتی احساس کرد که این جلسات برای بچّه‎ها سنگین است جلسات آن‎ها را عوض و از اساتید دیگری استفاده کرد.

از دیگر کارهایی که تقریباً هر هفته تکرار می‎شد برنامه‎ی زیارت حضرت عبد العظیم حسنی و شرکت در نماز جمعه بود.

با بچّه‎ها به خدمت مرحوم آیت الله ناصر صراف‎ها (قرائتی) در مسجد محله چال رفتیم. ایشان پدر دو شهید و یکی از اوتاد زمانه بود. توصیه‎های اخلاقی بسیار خوبی به طلاب و شاگردان داشتند.

یک بار فرمودند: آقا، نماز جمعه را ترک نکنید. نمی‎دانید حضور در نماز جمعه چقدر برای انسان برکات دارد. خصوصاً وقتی که هوا بسیار سرد یا بسیار گرم باشد! (یعنی زمانی که مردم کمتر شرکت می‎کنند)

من و دیگر شاگردان احمد آقا از این حرف ایشان خیلی خوشحال شدیم؛ چون از زمانی که به یاد داشتیم با احمد آقا به نماز جمعه می‎رفتیم. احمد آقا همه‎ی ما را به حضور در نماز جمعه مقید کرده بود. او با سختی بچّه‎ها را جمع می‎کرد. بعد می‎رفتیم چهار راه مولوی و با اتوبوس دو طبقه و یا وانت و … خلاصه با کلی مشکل به نماز جمعه می‎رفتیم.

منبع: کتاب «عارفانه» – شهید احمدعلی نیّری، انتشارات شهید ابراهیم هادی، چاپ ۱۳۹۲؛ ص ۵۲ و ۵۳٫