برای روشن شدن این موضوع، لازم است به صورت مختصر، این نکته بررسی شود که اصولاً هدف از ارتباط با وحی و عالم غیب چیست و این ارتباط چه کار ویژه‌ی مهمّی را بر عهده دارد؟ در پاسخ می‌توان به دو هدف عمده اشاره کرد:

یکم

پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) از طریق وحی و ارتباط با ماورای طبیعت، بر حقایق و معارف دینی واقف می‌شود. و بدون آن‌که در این دریافت دچار خطا و یا تردیدی شود، راه صحیح زندگی و اصول و قوانین الهی را در ابعاد مختلف زندگی انسانی به کار بسته و با ابلاغ و اجرای آن‌ها موجبات هدایت و رستگاری جامعه‌ی بشری را به وجود می‌آورد.

دوم

پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) از طریق وحی، دارای ولایت و مشروعیّت الهی و سیاسی در هدایت و رهبری جامعه باری خود و جانشینان خود است.

آیات زیر بر این مسئله دلالت دارند:

«یا النَّبِیُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ».[۱]

«یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ».[۲]

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ …».[۳]

با انقطاع وحی نیز هیچ گونه خللی در اصل این مسئله وارد نی شود؛ زیرا ارتباط با غیب، اعم از ارتباط بی‌واسطه و یا باواسطه است.

در زمان حاضر نیز فقیه جامع شرایط –با توجّه به ادلّه‌ی متعدّد نقلی و عقلی- به صورت عام منصوب از سوی امامان معصوم (علیهم السّلام) و پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می‌باشد؛ هر چند خود مستقیماً با وحی ارتباط ندارد (همان‌طور که امامان معصوم (علیهم السّلام) نیز با وحی ارتباط نداشتند)؛ ولی جایگاه شرعی و شخصیت حقوقی او، منصوب و مرتبط با وحی الهی است.

منبع: دین و سیاست، ولایت فقیه، جمهوری اسلامی؛ دفتر نشر معارف – تدوین و تألیف: حمیدرضا شاکرین، غلیرضا محمدی

[۱]– احزاب (۳۳)، آیه ۶٫

[۲]– مائده (۵)، آیه ۶۷٫

[۳]– نساء (۴)، آیه ۵۹٫