آیۀ «ارسال رسول» چگونه بر ظهور امام‌‌ زمان‌ علیه‌السلام دلالت دارد؟
خداوند متعال می‌فرماید: «هُوَ الَّذی اَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدی وَ دینِ الحَقِّ لِیُظهِرَهُ عَلی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَو کَرِهَ المُشرِکونَ»؛ «او کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق فرستاد تا او را بر همۀ آیین‌ها غالب گرداند، هرچند مشرکان کراهت داشته باشند»(۱).
مقصود از هدایت در آیه، هدایت الهی است که رسول خود را بر آن مبعوث کرده و مراد از «دین حق» نیز همان دین اسلام است. و ضمیر در «لیظهره» به دین اسلام برمی‌گردد نه رسول خدا‌(ص) زیرا مرجعی نزدیک‌تر از کلمۀ رسول است. و نیز تناسب بین غالب که دین اسلام است با مغلوب که ادیان دیگر است برقرار می‌شود.

فخر رازی می‌گوید: «این بشارت از طرف خداوند است که باید در آینده تحقق یابد و طبق روایات در زمان حضرت‌عیسی و حضرت‌مهدی‌ علیه‌السلام محقق می‌شود»(۲).
طبری می‌گوید: «در زمان نزول حضرت‌عیسی‌ علیه‌السلام تمام ادیان باطل و نابود شده و تنها دین اسلام بر همۀ ادیان غالب خواهد شد»(۳).
از سعیدبن‌جبیر روایت شده که آیه مربوط به مهدی‌‌ علیه‌السلام از اولاد فاطمه‌(س) است که خداوند او را بر همۀ ادیان غالب خواهد کرد(۴).

ابوبصیر از امام‌صادق‌‌ علیه‌السلام در تفسیر آیۀ فوق روایت کرده که فرمود: «به خدا سوگند، تأویل آیه هنوز تحقق نیافته و تحقق نیافته و نخواهد یافت تا آنکه قائم خروج کند و هنگامی‌که خروج کرد کافر به خدای عظیم در روی زمین باقی نمی‌ماند»(۵).

منبع:پرسمان

پی‌نوشت‌ها
۱. توبه، ‌۳۳.
۲. تفسیر فخر رازی، ج۱۲، ص۱۰۴.
۳. جامع‌البیان، ج۱۳، ص۱۰۹.
۴. الفصول‌المهمه، ص۳۰۰.
۵. تفسیر برهان، ج۳، ص۴۰۷.