پسر من در حوزه قبول شده است، حالا که اقوام موضوع را فهمیده اند، ما را دلسرد کرده اند. من نمی دانم باید چه کار کنم؟

استاد تراشیون: بله، خوب یکی از برکاتی که نظام جمهوری اسلامی ایران داشته است، این است که زمینه هایی فراهم شده است [تا افراد در حوزه های علمیه تحصیل کنند]؛ خصوصا الان ما می بینیم که با یک نظام بندی خاص فرزندان ما می توانند در یک زمان خاص که پایان سوّم راهنمایی و یا پس از دیپلم است و حتی بعد از اینکه دانشجویان فارغ التحصیل شدند، می توانند وارد حوزه ی آموزش دینی، در حوزه های علمیه شوند.

خود این امر، برکت است. آن چیزی که ما می بینیم، این است که گاهی وقت ها پدر و مادرهایی که فرزندانشان به حوزه ورود پیدا کرده اند، قریب به اتفاق آن ها رضایت مندی دارند و این بچّه ها نیز مایه ی افتخار خانواده خود در آینده شده اند. خدا را به خاطر اینکه این بستر برای جوانان و نوجوانان کشور ما ایجاد می شود، شاکریم. در عین حال که امروزه مراکز علمیه یکی از مراکز قوی علمی است و [از جمله ی آنها] یک مرکز و یک دانشگاه [به نام دانشگاه] امام صادق است که بچّه ها در آنجا آموزش های علمی می بینند، ولی در حوزه معارف دینی و اسلامی [چندان فعال نیستند].

البته بعضی ها فکر می کنند کسی که وارد حوزه می شود، قرار است که فقط روضه خوانی یاد بگیرد. البته این بزرگترین افتخار است برای یک روحانی که بالاخره ذکر مصائب اهل بیت را بگوید، ولی من می خواهم بگویم که فقط هم این نیست.

منبع: پرسمان کودک – مورخ ۱۹ / ۰۴ / ۱۳۹۱