نگرانى‏ها داراى انواع مختلفى است؛ که بعضى از آنها طبیعى بوده و باید در روان آدمى حاضر باشد؛ ولى برخى نیز نابجا بوده و باید به مبارزه ریشه‏اى با آن پرداخت.

در هر صورت آرامش روانى، امرى مطلوب است که براى دست‏یابى آن باید تلاش کرد، عمل به توصیه‏هاى زیر مى‏تواند در این رابطه کارساز باشد:

۱ – سعى در درک صحیح از فلسفه زندگى و حیات؛ این مقوله کمک خواهد کرد تا انسان، جایگاه خود را در هستى بشناسد و در پرتو آن، راه درست زندگى را بیابد. دسترسى به این نکته، بخش مهمى از نگرانى‏ها را برطرف خواهد ساخت.

۲ – یاد خدا و توجه به جایگاه او در هستى و اینکه ما در حال سیر به سوى او هستیم: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ».[۱]

۳ – بر پاداشتن نماز در اوقات خود و با توجه به شرایط و آداب آن؛

۴ – تلاوت قرآن و تأمّل و تدبّر در آیات آن؛[۲]

۵ – دعا و راز و نیاز با خالق هستى، به ویژه در شب‏ها و مواقع تنهایى؛[۳]

۶ – توکل به خداوند در همه امور زندگى و اعتماد و اعتقاد به قضا و قدر الهى[۴].[۵]

 ۷ – در صورت نیاز ازدواج نقش مؤثرى در سکینه و آرامش خاطر دارد.[۶]

پی نوشت ها

[۱] – بقره ۲، آیه ۱۵۶٫

[۲] – مزمل ۷۳، آیه ۲۰٫

[۳] – بقره ۲، آیه ۱۸۶٫

[۴] – احزاب ۳۳، آیه ۲۳٫

[۵] – براى مطالعه بیشتر ر.ک:

     الف. محمود اکبرى، غم و شادى در سیره معصومان.

     ب. نورمن و نینت پیل، مثبت درمانى، ترجمه توراندخت تمدن، نشر دایره، پاییز ۱۳۷۸٫

[۶] – روم ۳۰، آیه ۶٫