سیّد بن طاووس آورده است:

از جمله نمازهای بین نماز مغرب و عشا، نمازی است که آن را ابوالحسن علی بن الحسین در کتاب خود برای ما روایت کرده است. او با سلسله‌ی سند خود از امام صادق (ع) از پدر بزرگوارش، از جدّش، از پدرش، از امیر مؤمنان (ع) نقل کرده که آن حضرت فرمود: هنگام رحلت رسول خدا (ص) به آن حضرت عرض کردیم: ای رسول خدا! به ما توصیه و سفارشی بفرمایید. حضرت فرمود: شما را سفارش می‌کنم به خواندن دو رکعت نماز میان مغرب و عشا که در رکعت اوّل، سوره حمد و سیزده مرتبه (اذا زلزلت الارض زلزالها) و در رکعت دوم، حمد و پنج مرتبه (قل هو الله احد) خوانده می‌شود؛ هر کس این عمل را در هر ماه انجام دهد، از متّقین محسوب می‌شود و اگر در سال، یک مرتبه انجام دهد، از گروه محسنین خواهد بود و اگر هر جمعه انجام دهد، از مصلّین خواهد بود و اگر هر شب انجام دهد، در بهشت نزدیک من خواهد بود و ثواب این نماز را به جز خدای عالمیان ـ جلّ و علا ـ کسی شمارش نتواند کرد.


قال سیّد بن طاووس:

و من الصّلوات بین العشائین مارواه أبوالحسن علیّ بن الحسین بن أحمد ابن علیّ بن إبراهیم بن محمّد العلویّ الجوّانیّ فی کتابه إلینا قال: حدّثنی أبی، عن جدّه علیّ بن إبراهیم الجوّانیّ، قال: حدّثنا سلمه بن سلیمان السراویّ، قال: حدّثنا عتیق بن أحمد ابن ریاح، قال: حدّثنا عمر بن سعد الجرجانیّ، قال: حدّثنا عمر بن سعید الزّهریّ، عن الصّادق، عن أبیه، عن جدّه، عن أبیه، عن أمیر المؤمنین (ع) قال:‌قلنا لرسول الله (ص) عند وفاته: یا رسول الله أوصنا فقال: اُوصیکم برکعتین بین المغرب و العشاء الآخره تقرء فی الأوّلی الحمد و إذا زلزلت الأرض زلزالها ثلاث عشره مرّه، و فی الثّانیه الحمد و قل هو الله أحد خمس عشره مرّه فانّه من فعل ذلک فی کل‌شهر کان من المتّقی، فإن فعل ذلک فی کلّ سنه کتب من المحسنین، فإن فعل ذلک فی کلّ جمعه مرّه کتب من المصلّین،‌ فإن فعل ذلک فی کلّ لیله زاحمنی فی الجنّه، ولم یحص ثوابه إلاّ الله ربّ العالمین جلّ و تعالی.[۱]

 


[۱] . مصباح المتجهد: ۱۰۷، فلاح السائل: ۲۴۶ و اللفظ المتن منه، عنه البحار ۸۷: ۹۸ ح ۱۶٫