بکاء بر سیدالشهدا(ع) برای معصومین(ع) چه آثاری دارد و چه سلوکی دارد که امام سجاد(ع) سی و پنج سال گریه کردند؟ مگر امام بیکار است؟ یک کسی گفته بود: مگر امام زمان(عج) بیکارند که صبح و شام گریه می کنند؟ من عرض کردم: لابد شما کار دارید و امام زمان بیکارند! آیا امام سجاد(ع) بیکار بودند که این همه سال گریه کردند؟! تا «کار» را چه معنا کنیم. آیا امام سجاد(ع) و یا حضرت یعقوب(ع) بیکار بود‌ند و از سر بیکاری گریه می کردند؟! این چه تحلیلی از معصوم و فعل معصوم است؟! حتماً یک سلوکی برای خودشان و برای امت شان با گریه حضرت یعقوب اتفاق می افتاده است. برای اهل بیت(ع) هم به این شکل است. با این بکاء شان سلوکی برای کل کائنات اتفاق می افتد و گریه کائنات ناشی از گریه معصوم است و حال معصوم است که حال عالم را تغییر می دهد؛ منتها تجلی حال معصوم در دل مومن تجلی خاصی است; زیرا «شِیعَتُنَا جُزْءٌ مِنَّا، خُلِقُوا مِنْ فَضْلِ طِینَتِنَا…». تجلی حزن امام در قلب مومن واقع می شود و الا همه کائنات تحت تاثیر تحولات حال امام هستند. این که عالم در روز عاشورامتحول می شود به خاطر تحول حال امام و ولی خدا است؛ اگر عالم ملائکه هم متحول می شوند ریشه اش در تحول حال ولی خدا است.