صبا ز لطف چه عنقا برو به قلّه قافکه آشیانه قدس است و شرفه اشرافچو خضر در ظلمات غیوب زن قدمیکه کوی عین حیوه است ...

باز این چه تماشاست رخ لاله سِتان را؟کز مردمک آرد به نظر داغ نهان رادر سینه شب آهنگان راست نمودنداندازه ی نالیدن قانون فغان رابر ...

 دل آرامی که از مرجان، به جسم مرده بخشد جانبه زخم عاشقان مرهم، به درد عارفان، درمانمسیحا دم سلیمانی، سلیمان جاه جانانیبه عارض چون کف ...

عنبرین زلف تو چین چین و شکن در شکن استدر خم هر شکنی بسته، دل مرد و زن استترک جان، در ره آن خسرو شیرین ...

رخسار شاه و آینه ی مهر و ماه بینحسن ازل درآینه ی روی شاه بینای دل ز چشم عقل چو موسی نگاه کنواندر نگاه، جلوه ...

تا که به دل زد سپاه عشق شبیخونریخت شبی آبم از دو دیده شبی خونعاشقم و زار و بیقرار و پریشانناله ز بیداد هجر چون ...

چو بخت سرکشم از خواب ناز شد بیداردر انتظار به من داد مژده‌ی دیداربه آن امید بهین کار من مشاهده بودکه جلوه کرد به کاشانه ...

هر کجا سایه فکن آن مه پروین ذقن استدر نظر پرتو خورشید سما بی ثمن استجمع را شمع چو از چهره نقاب اندازددوشِ پروانه ز ...

شها تویی که ولیّ خدای ذوالمننیخدیو کشور دینی و خسرو زمنیز رتبه علت ایجاد ممکنات توییکه چارمین نفر ای شه از آل پنج تنیمحمدی، نَه، ...

حق، باز گلستان را آراست به زیبایبر هر لب جو سروی، برخاست به رعناییچشم از همه سو نرگش، بگشود به شهلاییسنبل به دلاویزی، زنبق به ...

در سحرگاه شب نیمه ماه رمضانچهره ماه تمامی ز افق گشت عیانوه چه ماهی! که چو خورشید بود نورافشانکز فروغش متجلی شده آفاق جهانوه چه ...

روزنی باز کن! صدایم کن!لختی از خاکیان، جدایم کنای کریم مدینه! منتظرمبه افقهای سبز خود ببرممادرت: آب و، مادرت: خورشیدمادرت: ماه بود، می تابیدمادرت: موج، ...

سبط اکبر، ولی الله اجل، جلِّ علاهدُرَّهُ التاج نبی ـ صَیَّرنا الله فداه!نفی لامُنتَقض از او شد و، از الا اللهکه وِرا ذات، به توحید ...

مطلع الانوار اینک، صفحه گلزار شدصحفه گلزار اینک، مطلع الانوار شدجلوه دلدار ظاهر، از در و دیوار شداز در و دیوار ظاهر، جلوه دلدار شدقم! ...