ناگاه ماه در یم خون ناپدید شدصحرا پر از شکوفه های یاس سپید شدسقا، پناه، یار، برادر شهید شدیعنی امید اهل حرم نا امید شدشاعر: ...

خود، آب به پیچ و تاب گشته اینجایک قبر به آب قاب گشته اینجاآن قامت و این مزار، یعنی مردممردی ز خجالت آب گشته اینجاشاعر: ...

آه، ای دل، ز چه مجنون نشدیواله تشنه لبان چون نشدیمشک بر خجلت عباس گریستآه ای آب چرا خون نشدیشاعر: کلامی زنجانی ...

از رفعت جاهت، شهدا رشک برندوز بهر نثارت گوهر اشک برندمشکی که پر آب کردی از کوثر عشقخلق دو جهان فیض از آن مشک برندشاعر: ...

تا خشک لب آمدی ز شط از بَرِ آبخون رفت ز حسرتت ز چشم تَرِ آبآتش ز دلت چو بر هوا شعله کشیدزین واقعه گشت ...

هرگاه لبان او تبسم می کردخورشید شعاع خویش را گم می کردطوفان ز کران تا به کران بر می خاستدریای دلش اگر تلاطم می کردشاعر: ...

آن روز که دست تو قلم شد عباسدلهای همه اسیر غم شد عباستا بوسه زند به چهره ی گلگونتخورشید به روی ماه خم شد عباسشاعر: ...

گل گفت که باغبان تنها تشنه ستخشکیده لبی سرود، بابا تشنه ستای دست جدا شو از تنم، دیدم منتو سیر شدی از آب و مولا ...

بر عهد بزرگ خود وفا کرد عمونامرد تمام کوفیان، مرد عمویک جرعه نگاه تو عظش را کافیستمن آب نمی خواهم، برگرد عموشاعر: مهناز سپهری ...

آن روز عطش به سینه آذر می ریختبر دامن دشت، لاله پرپر می ریختدر ساحل علقمه همه می دیدندخورشید به روی ماه اختر می ریختشاعر: ...

دستی که بر آن دست خدا زد بوسهصد حیف که شمشیر جفا زد بوسهدر کرب و بلا حسین از روی زمینبرداشت و با قد دوتا ...

بسیار گریست تا که بیتاب شد آبخون دیخت ز دیدگان و خوناب شد آباز شدت تشنه کامیت ای ساقیآن روز ز شرم روی تو آب ...

آن نخل به خو تپیده را می بوسیدآن مشک ز هم دریده را می بوسیدخورشیدِ کنار علقمه خم شده بوددستان ز تن بریده را می ...

علم از دست و دست از تن جداشدو مشک آب از دندان رها شدقیامت را به چشم خویش دیدمدمی که قامت خورشید تا شدشاعر: کریم ...