قَالَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنینَ (ع): أَفْضَلُ النَّاسِ مَنْ کَظَمَ غَیْظَهُ وَ حَلُمَ عَنْ قُدْرَهٍ.
ترجمه: «بهترین مردم کسی است که خشم خود را وقت غضب فرو برد؛ و با وجود قدرت بر انتقام، حلم کند.»
شرح: یکی از صفات کمال که موجب رفعت مقام انسان است در دنیا و عقبی، ترک خشم و عصبانیت و تندخلقی است و حلم و عفو از هر که در حقّ او بدی و آزار کند؛ که خدا در قرآن عظیم فرماید: وَ الْکاظِمِینَ الْغَیْظَ وَ الْعافِینَ عَنِ النَّاسِ. بزرگی در این است که انسان خشم و غضب را فرو برَد و با وجود قدرت بر انتقام، از بدی‌ها و آزار مردم بگذرد…
«حواریون به عیسی (ع) گفتند: از همه چیز سخت‌تر در عالم چیست؟ گفت: خشم خدا که دوزخ از آن ترسان است.
گفتند: امان از خشم خدا به چیست؟ گفت: به فرو بردن خشم و غضب خود.» چنانکه عارف رومی این را به نظم فرموده:
گفت عیسی را یکی هشیار سر چیست در عالم ز جمله سخت‌تر
گفت از جمله بتر خشم خدا که از آن دوزخ همی لرزد چو ما
گفت از خشم خدا چه بود امان گفت خوردن خشم خود اندر زمان
منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۱۲۱
پاسخ دهید