دلایل ایجاد استرس:

الف. توقّع بیش از اندازه از خود

گاهی اوقات دلیل اضطراب و استرس افراد توقّع بیش از اندازه‌ی آن‌ها از خودشان است. مثلاً  شخصی دوست دارد در کلاس جزء بهترین‌ها باشد و اگر کوچکترین اشتباهی انجام دهد، ممکن است دچار این استرس و اضطراب شود.

ب. پایین بودن هوش اجتماعی

دلیل دیگر ممکن است کم بودن “هوش اجتماعی” فرد باشد؛ به این معنی که نمی‌تواند با افراد غریبه ارتباط مناسب برقرار کند.

البته پایین بودن هوش اجتماعی قابل جبران است؛ یعنی اگر هوش فرد در بعضی از زمینه‌ها به اندازه نرم طبیعی نباشد، ما می‌توانیم با یک سری از مهارت‌ها این سطح ارتباطی را بالا بیاوریم.

ج. عدم تمرین

ممکن است این مشکل به این دلیل باشد که فرد صرفاً در حضور افرادی تمرین کرده که درک و فهم آن‌ها بالاتر از او نبوده است؛ مثلاً ایشان در حضور خواهر و برادر خود صحبت می‌کند.

خوب است که ایشان تمرین‌های خود را با افرادی که در حدّ خود او یا بالاتر از او هستند، انجام دهد تا اگر اشتباهی را در کلام خود داشت یا با مشکلی مواجه شد، طرف مقابل آن را اصلاح کند.

راهکارها:

الف. مباحثه

اوّلین راهکار این است که ایشان در محیط کلاس بیشتر با دوستانش صحبت کنند. ما طلبه‌ها در دروس خود یک اصلی داریم به نام مباحثه که دو یا سه نفر با هم می‌نشینند و یک مطلب علمی را برای یک دیگر باز گو می‌کنند. این دختر خانم می‌توانند از این روش برای اعتماد به نفس خود کمک بگیرند؛ یعنی از همکلاسی‌های خود برای یک گفتگو و مباحثه‌ی علمی استفاده کند.

ب. کاهش سطح انتظار

نکته‌ی دوم این است که ایشان سطح انتظار خود را پایین بیاورد؛ یعنی همیشه دنبال بهتر بودن نباشد، بلکه دنبال کسب موفّقیّت باشد.

ج. یاد خدا

نکته‌ی دیگر این است که افراد مضطرب باید بیشتر به یاد خدا باشند؛ چراکه یاد خدا آرامش دهنده‌ی دل‌ها است.

د. توکل به خدا

انسان نباید هیچ موقع به اطّلاعات خود متکی باشد؛ بلکه باید در عین حال که تلاش می‌کند  به خدا نیز توکل داشته باشد.

ه. وعده ندادن به اطرافیان

نکته‌ی آخر این است که انسان نباید به اطرافیان خود وعده و وعید بدهد؛ مثلاً بچّه نباید به مادر خود بگوید که من می‌خواهم امسال بهترین دانش آموز کلاس شوم! بلکه باید بگوید: من تلاش خود را می‌کنم و إن‌شاءالله نتیجه‌ی خوبی می‌گیرم.