فرمود: اگر کار دو طایفه از مؤمنین «اقْتَتَلُوا»[۱] به جنگ و کشتن همدیگر رسید، دست به شمشیر بردند، دست به چاقو بردند، دست به گلوله بردند و خون مطرح است؛ «فَأَصْلِحُوا» این فاء، یعنی بلافاصله «فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما» شما قیام بکنید و این‌ها را به صلح دعوت بکنید، بین این طایفه ایجاد صلح بکنید.

«بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى» اگر دیدید یک طرف گردن کلفت است، زور دارد، پول دارد، می‌فرماید: ‏«بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى» اگر دیدید یک طرف قدرت دارد، سلاح دارد، عِدّه و عُدّه دارد، امّا طرف مقابل او امکان دفاعی ندارد. «فَقاتِلُوا الَّتی‏ تَبْغی‏» شما با آن کسی که گردن کلفت است و دارد زور می‌گوید، بجنگید. ما طرف دعوا نیستیم ولی خدا می‌گوید بروید طرف بشوید. این وظیفه‌ی جامعه‌ی اسلامی است که از مظلوم دفاع بکند.

[۱]– سوره‌ی حجرات، آیه ۹٫