در جامعه‌ی توحیدی جنگ معنی ندارد، نزاع معنی ندارد، مخاصمه معنی ندارد، بدبینی معنی ندارد. با همدیگر ناسازگاری کردن معنی ندارد. اگر جامعه عقیده به خدای واحدی دارد و اگر توانسته است صد دله‌ی خود را یک دله کند… افراد این جامعه این تکّه تکّه شدن جامعه‌ی اسلامی را هم برنمی‌تابند و نباید غیرت او اجازه دهد در اثر منازعات داخلی اقتدار توحیدی از بین برود. لذا خدای متعال بلافاصله بعد از بیان این حقیقت که اگر کسی ایمانی دارد این را خدای متعال در دل او محبوب قرار داده است، اگر کسی علاقه به ایمان و خطّ توحید دارد خدا مزیّن کرده است، خدا دل شما را برده است، به این می‌پردازد که شما نمی‌توانید نسبت به بیرون بی‌تفاوت باشید.