من یک پسر هفت ساله و یک دختر دو ساله دارم. پسر من خیلی به خواهر خود حسادت می‌کند؛ وقتی خواهرش را به آغوش میگیریم، او میگوید: شما این را بیشتر از من دوست دارید، در صورتی که اینطوری نبوده است و ما هر دو را یک طور دوست داریم، برای هر دو یک چیز خریدیم، خود ما فکرمیکنیم که فرقی نمیگذاریم ولی پسر من خیلی حساس شده است. لطفاً من را راهنمایی بفرمایید.
والدین باید توجّه داشته باشند که حسادت عامل محیطی دارد؛ یعنی بچّه‌ها روی رفتار پدر و مادر خرد می‌شوند و همین منجر به حسادت آن‌ها می‌شود.
راه‌کارها
الف. والدین بر اساس نیاز فرزندان ابراز محبّت کنند
نکته اوّل این است که حسادت فقط زائیدهی تفاوت‌های رفتاری نیست؛ یعنی این‌طور نیست که همیشه ما به یکی بیشتر توجّه کنیم و دیگری حسادت کند؛ بلکه ممکن است یکی از دلایل حسادت این باشد که وقتی فرزند ما انتظار داشته است مورد محبّت قرار بگیرد آن لحظه ما به او محبّت نکرده‌ایم و محبّت خود را نثار فرزند کوچکترمان کرده‌ایم.
ب. برآورده کردن نیاز بچّه‌ها به صورت همسان
نکته‌ی سومی که حسادت را ایجاد می‌کند این است که در برآورده کردن نیاز بچّه‌ها ممکن است دچار اشتباه شویم؛ مثلاً ما در ابتدا ماه مهر برای پسر خود مداد، دفتر و کیف می‌خریم و در اواسط سال وقتی می‌بینیم که دخترمان به وسایل مدرسه علاقه دارد و برای او نیز همان وسایل را تهیّه می‌کنیم؛ وقتی پسر ما این صحنه را می‌بیند ممکن است این فریب به ذهن او بیاید که چرا بابا برای او خریده است و برای من نخریده است؛ حالا ما می‌نشینیم به او می‌گوییم که اوّل مهر برای تو کلّی وسایل خریدیم ولی او دارد این لحظه را می‌بیند.
ج. پرهیز از بیکاری
نکته‌ی دوّمی که باید به آن توجّه شود این است که گاهی اوقات حسادت زائیدهی بیکاری است و بیکاری باعث می‌شود که فرزندان روی رفتار پدر و مادر خُرد شوند؛ لذا همان طور که در سؤال مطرح شد این پسر همیشه جلوی تلویزیون در خانه است و با پدر خود هم بیرون نمی‌رود.
پاسخ دهید