گاهی اوقات رفتارهای والدین در مدّت بیماری باعث می‌شود که کودکان لجباز شوند؛ زیرا آنها در هنگام بیماری بیشتر خواسته های کودک را فراهم می‌کنند و بعد از بهبودی فرزند خود، رفتارشان به روال منطقی خود بر می‌گردد؛ در اینجا کودک دچار یک رفتار متناقض می‌شود و برای این که به خواسته های خود برسد، به سمت لجبازی می‌رود.

در برخورد با این بچّه ها باید به نکات زیر توجّه کرد:

الف. برخورد غیر مستقیم

پدر و مادر نباید با بچّه ای که هفت سال دارد، به صورت مستقیم مخالفت کنند؛ بلکه اگر فرزند درخواست غیر منطقی دارد، باید با جایگزین کردن، نیاز او را پاسخ دهند؛ به عنوان مثال اگر بچّه اصرار دارد که برای او نوشابه خریده شود، در اینجا والدین می‌توانند پیشنهاد نوشیدنی مورد علاقه اش را به او بدهند.

ب. جلوگیری از بیکاری فرزندان

بچّه های بیکار پر توقّع می‌شوند و چون به خواسته هایشان نمی‌رسند، لجبازی می‌کنند؛ لذا یکی از راهکارهای خوب این است که فعالیّت روزانه ی آنها افزایش پیدا کند.

ج. الگو دهی مناسب

گاهی اوقات بچّه ها لجبازی را از محیط خانه، مدرسه، مهد کودک یا حتّی رسانه یاد می‌گیرند؛ لذا ما باید تا حدّ امکان مراقب باشیم که در این فضاها لجبازی اتّفاق نیفتد.

د. یکسان سازی رفتارها

همیشه باید رفتار والدین، چه در زمان سلامت و چه در زمان بیماری منطقی و متعادل باشد. درست است که در زمان بیماری باید مراقبت پدر و مادر از کودک بیشتر شود، ولی نباید محبّت بیش از اندازه به او داشته باشند؛ چراکه در این صورت انتظارات او بالا می‌رود و بعد از این که سلامتی پیدا کرد، لجباز می شود.