با پسری ارتباط دارم که ۶ سال از من کوچک تر است و می دانم که مرا دوست دارد ولی احساس میکنم به خاطر سن من، راضی به ازدواج با من نیست. وقتی با هم هستیم رابطهمان خوب است، ولی وقتی از هم دور هستیم حتّی تماس تلفنی هم با من ندارد و سراغی از من نمیگیرد. اخیراً که وی را دیدم گفت ۵ سال پیش دوست دختری داشته و به دلیل اینکه راضی به ارتباط جنسی با او نشده، وی را رها کرده است و از این راه می خواست مرا تحریک کند که راضی به ارتباط با او شوم. لطفاً راهنماییام کنید که چه کار کنم؟ به این دوستی خاتمه دهم یا چاره ای برای آن وجود دارد تا وی را راضی به ازدواج با خود بسازم؟
در ابتدا باید دانست؛ اصل در ازدواج دختر و پسر، بنابر سنت الهی و عرف رایج، تقاضای رسمی و خواستگاری پسر است. تجربه ثابت کرده بلوغ لازم برای ازدواج و پیشنهاد آن از جانب آقا، به این‌گونه امتحان می‌‌شود که او ابتدا در مسیر سامان دادن به مقدّمات ازدواج برمی‌آید و لذّت بردن از دختر را عاقلانه و با صبوری موکول به زمانی می‌‌کند که خیالش از انجام مقدمات و ساماندهی زندگی راحت شده و دختر به او تعلق دارد. با توجه به توضیحات مختصر شما توصیه می‌‌شود از این رابطه صرف نظر کنید. خصوصاً که فاصله سنی در این مورد به عدم اطمینان از خواستگار بودن این آقا دامن می‌‌زند. این که از هم دور هستید و این آقا پسر به یاد شما نیست، همان نگاه هوس مدارانه ای است که او به شما دارد.
لازم به ذکر است که ایشان شما را دوست ندارد، بلکه خودخواه است و با شما می‌‌خواهد به خواسته‌های خود برسد.
یکی از دلایل حکیمانه وضع احکام و حدود میان زن و مرد در شرع مقدس اسلام همین ارزش و اهمیت والای زن است که هرگز وسیله ای برای آتش شهوت مردان هوسران قرار نگیرد. سن این پسر و کوچک‌‌تر بودن او از شما در کنار تقاضای نامشروعی که از شما دارد، دلیل موجّهی است بر این که قصد او از این ارتباط صرفاً غریزی و هوس مدار است.
ازدواج آدابی دارد و شرایطی که شما مطرح کردید هیچ یک شامل این آداب نمی‌‌‌شود. وی شما را وسیله ای برای برآوردن نیازهای شهوانی خود می داند و همان طور که خود بیان کرده است اگر به خواسته او تن در ندهید به راحتی شما را رها خواهد کرد. هر چند اکنون هم عملاً شما را رها کرده است و رفتاری که با شما دارد حاکی از هیچ گونه علاقه‌مندی از طرف او به شما نیست.
بهتر نیست هزینه ای که بیهوده صرف علاقه مند کردن او به خود کرده و می‌‌کنید صرف کاری شود که نتیجه ای منطقی و البته خوش داشته باشد؟
رابطه شما نه شرعی و نه عاقلانه است. بهتر است به جای تن دادن به خواسته‌های متوقعانه و غیرشرعی او به فکر ازدواجی منطقی و مشروع باشید. شما در سنّ ازدواج قرار دارید و ادامه دادن به چنین ارتباطی و خدای ناخواسته تن دادن به خواسته وی، موقعیت‌های مناسب ازدواج را از شما خواهد گرفت. در نهایت شما می‌‌مانید و بهار جوانی که از دست رفته است و لکه ننگی که از این ارتباط دامن‌گیر شما شده است.
پاسخ دهید