آنچه باعث این تفکرات و تصورات وسواس گونه شما شده، بیشتر به خاطر عدم آگاهى از حکم فقهى این مسئله است. اگر بدانید که احساس و یا احتمال جنب شدن موجب غسل نمى‏شود، از بسیارى از افکار رهایى مى‏یابید. بنابراین لازم است بدانید ترشحاتى که با اندکى شهوت و خوشایندى خارج مى‏شود، پاک است و غسل ندارد؛ ولى مایعى که همراه با اوج شهوت (ارگاسم) از زن خارج مى‏شود، حکم منى را دارد و موجب جنابت است. پس رطوبت‏هایى که غالبا هنگام برانگیختگى جنسى خارج مى‏شود، پاک است، مگر آنکه به حد (ارگاسم) برسد و بدن همراه آن سستى پیدا کند.

در اینجا ذکر یک قاعده کلى نیز مفید است و آن اینکه تا زمانى که یقین به خروج منى و یا رسیدن به آن حالت نهایى نباشد، حکم جنابت جارى نمى‏گردد. بنابراین به مجرد اینکه رطوبتى از بدن خارج شد و یا هیجانى در بدن به وجود آمد، جنابت حاصل نشده است. حال با توجه به حکم فقهى مسئله، نباید به افکار وسواس گونه خود ترتیب اثر بدهید و مطمئن باشید تا زمانى که یقین به حالت جنابت پیدا نکرده‏اید، غسل واجب نمى‏شود. از طرف دیگر آدم وسواسى نباید به شک خود اعتنا کند و باید مانند معمول مردم در مسئله طهارت و نجاست عمل نماید؛ یعنى، از هر چیزى که معمول مردم نجس مى‏دانند، اجتناب کند و در شستن لباس و بدن و تطهیرش مانند آنان از آب استفاده نماید و بیشتر از آن اسراف بوده و جایز نیست. وسواس از دام‏هاى شیطان است و تنها راه نجات بى‏اعتنایى به آن است.

جهت حل مشکل، بیان چند نکته لازم و شایسته است:

۱ – حل چنین مشکلاتى – به خصوص اگر وسواس فکرى باشد – نیازمند زمان است و باید با صبر و حوصله کافى و از طریق مشاوره حضورى یا مکاتبات متعدد، راه کارهاى ارائه شده پى‏گیرى و مورد عمل قرار گیرد.

۲ – براى تنظیم اوقات شبانه روز، جدولى تهیه نموده و کارها و فعالیت‏هاى شبانه‏روزى خود را در آن یادداشت کنید و بکوشید در برنامه، زمان خالى نداشته باشید. این برنامه باید متناسب با توانایى جسمى و روانى شما باشد و از هر گونه افراط و تفریط خوددارى گردد. اوقات فراغت را نیز با نوعى فعالیت ورزشى، نظافت اتاق، مطالعه روزنامه، انجام فعالیت‏هاى هنرى و هر کار مورد علاقه دیگرى، پر کنید.

 ۳ – از آنجا که معمولاً افکار مزاحم در تنهایى به ذهن افراد وارد مى‏شود؛ تا حد امکان از قرار گرفتن در مکان‏هاى خلوت به مدت زیاد بپرهیزید حتى مطالعات خود را در کتابخانه و قرائت خانه عمومى انجام دهید. در اتاق، تنها نخوابید؛ هنگام غذا خوردن، تنها نباشید و تنها مسافرت نکنید.

هرگاه احساس تنهایى کردید، از جاى خود برخیزید و با دیگران گفت و گو کنید. ورزش‏هاى دسته جمعى انجام دهید و ارتباط خود را با افراد متدین، بیشتر کنید و از گوشه‏گیرى بپرهیزید.

۴ – در طى ۲۴ ساعت اوقات شبانه روز، زمانى را براى فکر کردن درباره همان مسائل و موضوعات مزاحم و اذیت کننده قرار دهید و هرگاه آن افکار در غیر آن ساعت مقرر، به ذهنتان وارد شد، به خودتان وعده دهید که زمان فکر کردن در این باره فلان زمان معین و مقرر شده است و از طرف دیگر در آن زمان ثابت و معین، بنشینید و در آن باره فکر کنید و بگذارید آن افکار، آن قدر به ذهنتان بیاید که شما را اذیت کند.

۵ – همیشه روى صفحه‏اى از کاغذ، موضوعات مختلف علمى و غیر علمى را یادداشت کنید تا در صورت هجوم افکار مزاحم، از آنها استفاده کنید (به عنوان جایگزین) با اختیار خود در آن باره بیندیشید و آن فکر مزاحم، کنار بگذارید. به هر حال همیشه موضوع جایگزین براى فکر کردن داشته باشید.

۶ – اگر در عمل نتوانستید، موضوعات جایگزین را به جاى افکار مزاحم وسواسى خود قرار دهید، کش نازکى را دور مچ دست خود ببندید و هرگاه بدون اختیار افکار مزاحم به سراغتان آمد، آن کش را بکشید و رها کنید تا با احساس درد، از آن فضاى روانى بیرون آیید؛ ناخودآگاه موضوع ذهنى‏تان عوض خواهد شد.

راه کارهاى فوق را حدود یک ماه به کار بگیرید.