«وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلّا ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى جُیُوبِهِنَّ».[۱]

«و زینت خود را جز آن مقدار که نمایان است، آشکار نکنند و [اطراف] روسرى‌هاى خود را بر سینه خود افکنند [تا گردن و سینه با آن پوشانده شود]».

«حجاب»، در لغت به معناى پرده، حاجب و پنهان کردن است و در اصطلاح «پنهان کردن زن خود را از دید مرد بیگانه است». آنچه دین اسلام بر زنان لازم دانسته، همان پوشش است که در متون دینى و در کلام فقیهان، از آن به ستر، پوشش، ساتر و پوشاننده تعبیر شده است.

حجاب و پوشش پیش از اسلام، در میان برخى از ملّت‌ها – از جمله ایران باستان و قوم یهود و شاید در هند – مطرح و از آنچه که در قانون اسلام آمده، سخت‌تر بوده است.[۲] این دستور در دین اسلام، حدود سال‌هاى چهارم و پنجم تشریع گردیده است.[۳]

حجاب، یکى از احکام ضرورى اسلام به شمار مى‌آید و شیعه و سنى بر آن، اتفاق نظر دارند. خداوند متعال در این باره سه آیه[۴] در شهر مدینه، نازل کرده و در دو مورد آن،[۵] به مسئله پوشش بانوان اشاره کرده است.[۶] علاوه بر این، احادیث بسیارى درباره اهمیت و چگونگى حجاب نقل شده است.

حضرت على(علیه السلام) می‌فرماید: «پوشیدگى زن به حالش، بهتر است و زیبایى‌اش را پایدارتر مى‌سازد».[۷]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی

[۱] – نور (۲۴)، آیه ۳۱٫

[۲] – مطهرى، مرتضى، مسأله حجاب، ص ۲۱٫

[۳] – باید توجه داشت که هر چند سال نزول آیات حجاب و پوشش، در کتب تفسیر و تاریخ ثبت نشده است؛ ولى باتوجه به اینکه از یک سو این آیات در سوره هاى احزاب و نور آمده و سوره احزاب از نظر ترتیب نزول پیش از سوره نور و بعد از سوره آل عمران قرار دارد و از سوى دیگر طبق نقل تفسیرنمونه سوره آل عمران در بین سال‌هاى دوم وسوم نازل گردیده است، مى‌توان به خوبى حدس زد که سوره احزاب در سال‌هاى چهارم و پنجم نازل گردیده است. بنابر این آیه حجاب در این سال‌ها تشریع گردیده است. (محتواى این سوره نیز مؤید این مسئله مى‌باشد).

[۴] – نور (۲۴)، آیه ۳۱ و احزاب (۳۳)، آیه ۵۹ و ۳۳٫

[۵] – نور (۲۴)، آیه ۳۱ و احزاب (۳۳)، آیه ۵۹٫

[۶] – دو آیه در پاورقى ذکر شود.

[۷] – «صِیانَهُ الْمَرأَهِ اَنْعَمُ لِحالِها وَ اَدْوَمُ لِجَمالِها»: مستدرک الوسائل، ج ۱۴، باب ۷۰٫