همه مراجع: شرط وضو آن است که به قصد قربت؛ یعنى، براى خدا انجام دهد و لازم نیست آن را به زبان بگوید یا از قلب خود بگذراند؛  بلکه همین اندازه کافى است که اگر از او بپرسند «چه مى کنى» بداند وضو مى گیرد.[۱]

پی نوشت

[۱] – توضیح المسائل مراجع، م ۲۸۲؛ وحید، توضیح المسائل، م ۲۸۸؛ نورى، توضیح المسائل، م ۲۸۳ و دفتر: خامنه اى.