همه مراجع: اگر خوف ضرر عقلایى باشد، روزه بر شما واجب نیست و اگر تا ماه رمضان سال بعد بیمارى ادامه یافت، قضا هم واجب نیست. تنها براى هر روز ۷۵۰ گرم گندم، جو و یا آرد و … را به عنوان کفّاره به فقیر بدهید.[۱]

 تبصره. ملاک ضرر، تشخیص خود شخص است ؛ یعنى، همین اندازه که ترس شما نسبت به ضرر، عقلایى باشد، کافى است. احتمال ضرر گاهى از قول متخصص و زمانى از تجربه مریض هاى مشابه و گاهى از تجربه خود انسان، به دست مى آید.

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – توضیح‏المسائل مراجع، م ۱۷۰۳ و ۱۷۴۴٫