حدیث ثقلین به هر دو شکل نقل شده است در این باره توجّه به چند نکته لازم است:

۱ – روایاتی که در آن «کِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّتِی» آمده غالباً بدون سند ذکر شده و یا در سند آن‌ها شخصیت‌هایی چون اسماعیل بن ابی‌ اویس، صالح بن موسی طلحی، سیف به عمر تمیمی قرار دارند که غالب علمای رجال اهل سنّت آنان را تضعیف کرده‌اند. از طرف دیگر «کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی‏» به تواتر نقل شده ولی «کِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّتِی» خبر واحد است.

۲ – هیچ مانعی ندارد که هر دو دسته روایات از پیامبر (صلِّی الله علیه و آله و سلّم) صادر شده باشد، زیرا همان‌طور که اهل بیت عصمت نقش مرجعیّت دینی پس از پیامبر را دارند، سنّت آن حضرت نیز یکی از منابع دینی است و برای همگان حجّت است. بنابراین چنین روایاتی معارض یکدیگر نیستند؛ بلکه کاملاً با یکدیگر هماهنگ و هم‌خوان‌اند. اعتبار سنّت پیامبر و دیگر معصومین در کنار قرآن به عنوان بیانگر و تفسیر کننده‌ی کتاب الهی همان چیزی است که شیعه بر آن پای می‌فشرد و برای همه‌ی مسلمانان قابل اخذ و پیروی است.

منبع: پرسشها و پاسخهای دانشجویی امام شناسی؛ دفتر نشر معارف – تدوین و تألیف: حمیدرضا شاکرین، محمدرضا کاشفی