ابن سعد در کتاب طبقات به سند خود از امام باقر (ع) نقل کرده است که فرمود:

پیامبر اکرم غسل داده شد به سه غسل، با آب و سدر و از پشت پیراهن غسل داده شد؛ آب غسل حضرت از چاهی در قبا بود که «غرس» نامیده می‌شد و به سعد بن خثیمه تعلّق داشت و مردم از آن می‌نوشیدند؛ علی (ع) عهده دار غسل حضرت بود و عبّاس، آب می‌ریخت و فضل مراقب بود… .

هم‌چنین به سند دیگر از یزید بن بلال نقل کرده است که علی (ع) فرمود:

پیامبر اکرم سفارش کرد، کسی غیر از من او را غسل ندهد (فرمود: ) چه این که هر کس عورت مرا ببیند، چشمانش کور می‌شود. علی (ع) فرمود:‌فضل و اسامه در حالی که چشمان خود را بسته بودند، از پشت پرده به من آب می‌دادند؛ علی (ع) فرمود: به هیچ عضوی نرسیدم، مگر چنان بود که سه نفر همراه من، آن عضو را می‌گرداندند تا این که غسل حضرت را تمام کردم.

 

قال ابن سعد:

أخبرنا إسماعیل بن إبراهیم الأسدیّ قال: أخبرنا ابن جریح، عن أبی جعفر محمّد ابن علیّ قال:

غسل النّبیّ (ص)، ثلاث غَسَلات بماء و سدر و غسل فی قمیص، و غسل من بئر و یقال لها الغرس لسعد بن خیثمه بقباء، و کان یشرب منها، و ولی علیّ غسلته و العبّاس یصیّ الماء و الفضل محتضنه یقول: أرحنی أرحنی قطعتَ وتینی! إنّی أجد شیئاً یتنزل علیّ مرّتین.[۱]

و قال أیضاً:

أخبرنا عبد الصمّد بن النعمان البزّاز قال: أخبرنا کیسان أبوعمر القصّار، عن مولاه یزید بن بلال قال: قال علیّ: أوصی النبیّ (ص)، ألّا یغسله أحدٌ غیری فإنّه لا یری أحدٌ عورتی إلّا طمست عیناه، قال علیّ: فکان الفضل و أسامه یناولانی الماء من وراء السّتر و هما معصوبا العین، قال علیّ: فما تاولت عضواً إلّا کإنّما یقلّبه معی ثلاثون رجلاً حتّی فرغت من غسله.[۲]

 


[۱] ـ الطّبقات الکبری ۲: ۲۱۴ و فی هذا المعنی روایات کثیره مع اسناد و الفاظ مختلفه.

[۲] ـ الطّبقات الکبری ۲: ۲۱۳، تاریخ الذهبی ۱: ۵۷۶، مجمع الزوائد ۹: ۳۶، المناقب لابن شهر آشوب ۱: ۲۳۹ إلی قوله: عیناه.