[در دعا] جامع جمیع شرائط معنوی قلبی آن، تحقّق پیدا کردن به حقیقت ایمان به خداوند و صفات و اسماء اوست.

و هر گاه قلب [شخص دعاکننده] متّصف شد به صفت ایمان به خداوند و قدرت و علم و عنایت و جود و کرم و صدقش و دعوت بندگان به دعا کردن و خواندنش، حاجت [انسان] یا بدل نیکوی آن را –حتماً و بدون تخلّف- در کنار در است.

 منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۹۱