اگر به واسطه‌ی ذکر، صفتی در انسان پیاده نشود، آن ذکر فقط لقلقه‌ی زبان است و بس. هدف از ذکر، متّصف شدن به اخلاق الله است؛ و در درجه‌ی دوم، مقدّمه‌ای است برای توجّه مداوم.

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۱۸۱