«أَعُوذُ بِاللَّهِ‏ مِنَ‏ الشَّیْطَانِ‏ الرَّجِیم‏»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ * مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ».[۱]

شهادت جانگداز اوّل قربانی خاکریز حکومت اسلامی، ولایت علوی، دخت گرامی پیغمبر، حضرت فاطمه‌ی شهیده سلام الله علیها و محسن ایشان را در محضر شهدای بزرگواری که کرم کردند و از این مردم وفادار، مردم سرافراز، مردم در خط شهداء و ولایت نوازش کردند، تسلیت عرض می‌کنم.

بازنویسی خط شهادت و غربت فاطمه‌ی زهرا توسّط شهداء

در این جمع نورانیِ الهیِ پاکیزه این آیه‌ی کریمه زبان حال این بزرگوارنی است که روز شهادت حضرت زهرا را می‌بینید رونق دادند. این‌ها رونق فاطمه هستند، این‌ها رونق کربلا هستند، این‌ها یاران سیّد الشّهداء هستند، این‌ها شهادت و غربت فاطمه‌ی طاهره سلام الله علیها را بازنویسی کردند. این‌ها خاطره کربلا را زنده کردند، این‌ها آمده‌اند بگویند شما هم رفتنی هستید، ولی به خط ما بیایید که وقتی رفتید زنده باشید، هر جا خواستید حضور پیدا کنید آن‌جا را زنده کنید.

جانبازی فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها در دفاع از امیر المؤمنین

«طِبْتُمْ‏ وَ طَابَتِ‏ الْأَرْضُ‏ الَّتِی‏ فِیهَا دُفِنْتُمْ‏»[۲] ابتدائاً در ارتباط با حضرت صدیقه‌ی طاهره سلام الله علیها که وقتی با حالت جانبازی خود به مسجد قدم گذاشتند و امامی را که به اسارت به مسجد برده بودند، یک تنه به سان یک امّت، یک قشون، یک لشگر ایستاد و علی را از اسارت آزاد کرد، همراه ولیّ خودش، امام خودش تا منزل همراهی می‌کرد، این جملات را عرضه داشت یا ابا الحسن! «روحی‏ لِروحِکَ‏ الفِداء وَ نَفسی لِنَفسِکَ الوَقاء»[۳] ای امام من! روح فاطمه فدای روح تو، جان فاطمه سپر بلای تو، تا هستم علی جان تو را تنها نمی‌گذارم. 

امروز شهداء در روز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها به کمک ولایت آمدند، این پرچم امروز به خون مبارک شهداء به اهتزاز در آمده است، در دست امام بود و امروز هم در دست خلف صالح آن بزرگوار است. مرگ حق است، بیدار شویم، این‌ها به ما می‌گویند شما هم می‌میرید، امّا به گونه‌ای بمیرید که مرگ خود را بمیرانید، با مردن خود پر بکشید، با مردن خود اجتماعات را از پراکندگی جمع کنید، وحدت به ارمغان بیاورید، انسجام به ارمغان بیاورید، ما گذشتیم ای مسئولین، ای حقوق بگیران، ای صاحب منسبان، ما از جوانی گذشتیم، ما از زن و فرزند گذشتیم، ما از همه چیز خود دست شستیم، شما هم اگر شهید را دوست دارید، شما هم بگذرید، گرفتار بازی نشوید، فردا باید پاسخ عمر خود، جوانی خود را بدهید. هر طور زندگی کنید همان‌طور می‌میرید، بیایید مجاهدانه زندگی کنید، انقلابی باشید، انقلاب با خون پیروز شده است، شما هم جان به کف باشید و با آمادگی برای جان فشانی این انقلاب را حفظ کنید. 

حفظ و حراست از حکومت دینی نقش اساسی انقلاب

ابتدای اساس انقلاب همان چیزی است که قرآن کریم فرموده است و فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها جان خودش را فدای آن کرده است و آن حکومت دینی است، رهبری معنوی است، زمام‌داری علم و حکمت است، علم و عدالت است، علم و شجاعت است، علم و مقاومت است، علم و ارزش‌ها است که عصمت آن برای ائمّه است و در غیبت کبری هم برای اوّلین بار امام به عنوان یک رهبر عالم و حکیم سر سفره‌ی مادرش تجلّی کرد، برای چیزی که مادرش خون خودش و محسن خود را داده بود، امام به میدان آمد، از خون شهدای شما کمک گرفت، خدا هم به حکم «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ»[۴] به شما استقلال داد، به شما اقتدار داد، به شما پیشرفت داد، به شما نماز داد، به شما معنویت داد، به شما دین داد، قدر این رهبری دینی و دین خود را سر سفره‌ی شهداء حفظ کنید که حفظ کردید.

۲۲ بهمن لبیک تماشایی شما به شهداء و امام شهداء و نیابت حضرت حجّت روحی له الفداء بود و اعلان استکبارستیزی بود، اعلان حیات انقلاب و روحیّه‌ی جهادی بود. خدا به ملّت عزیز ایران عزّت بیشتری عنایت بکند که الآن هم برای حضرت زهرا سلام الله علیها هم میسور نشد که شما تشییع جنازه کنید، ولی این‌ها بچّه‌های فاطمه هستند، این شهداء یادگاران حضرت زهرا هستند، تشییع جنازه‌ی این‌ها یک معنای دیگری هم دارد، تشییع جنازه‌ی حضرت زهرا است. به برکت سیّد الشّهداء این‌ها به شهادت رسیدند و به برکت این‌ها، عنایت امام حسین، قدوم مبارک ایشان ما را احیا می‌کند، با عقیده آمدید، برای خدا آمدید، با دست پر خواهید رفت.

نقش خون شهداء در ایجاد امنیّت و قدرت منطقه‌ای

من ضمن این‌که کسی نیستم که از شما تشکّر کنم، همیشه شما جلو بودید، ما سر سفره‌ی شما آمدیم حرف زدیم، شما نبودید ما برای چه کسی می‌خواستیم حرف بزنیم و اگر این شهداء نبودند شما نبودید، این امنیّت نبود، این عزّت نبود، این اقتدار نبود، این قدرت منطقه‌ای نبود، این تفوق سیاسی در صحنه‌ی بین المللی برای نظام اسلامی ما نبود، این ولایت محجور و متروک به وسیله‌ی سقیفه امروز در صحنه نبود، نامی از علی و مکتب و امام حسین علیه السّلام نبود، همه‌ی این‌ها به برکت خون شهداء است. امّا «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ»[۵]قرآن می‌فرماید: از مؤمنین مردانی هستند، این‌ها مردانگی را احیا کردند، «رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ» عهد بندگی با خدا سپرده بودند، سر به آستان ولایت الهی گذاشتند و برای ایفای رسالت خود با خون خودشان رسالت را ایفا کردند «وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ».[۶] 

رونق گرفتن روز شهادت فاطمه‌ی زهرا با تشییع کبوتران خونین بال

این حضور شما در ۲۲ بهمن که تماشایی بود، امروز هم در جای جای این کشور اسلامی این کبوتران خونین بال به یاد حضرت زهرا سلام الله علیها آمدند تا روز فاطمه را رونق دیگری بدهند و فاطمه‌ی بی‌تشییع را، فاطمه‌ی بی‌مزار را، فاطمه‌ی مظلومه‌ی دفن شده‌ی در دل شب را با حضور خودشان غربت او را جبران کنند، بگویند بی بی جان ما اگر بودیم با این حضور خود نمی‌گذاشتیم شما پشت در بروید، نمی‌گذاشتیم بین در و دیوار سینه‌ی شما بسوزد، ما اگر بودیم با حضور خود اجازه نمی‌دادیم در کوچه کسی متعرّض شما شود، در وسط کوچه تو را می‌زدند، کاش به جای تو من را می‌زدند. 

من شهادت بی بی عالم حضرت زهرا، مادر شهداء، مادر علم، مادر فضیلت، مادر مقاومت، مادر وفا، مادر استقامت و مادر همه‌ی خوبی‌ها را به امام زمان خود و به رهبر عزیز خود، نایب امام زمان خود و به شما سرافرازان، به شما بزرگ مردان، به شما تاریخ سازان، به شما برجستگان، به شما باوفاها، غیرتمندان، به شما حق‌شناسان شهیدان و ولی شهیدان تسلیت عرض می‌کنم و برای تک تک شما دعا می‌کنم و انتظار دارم شهداء امروز سلام این جمع را به بی بی ما حضرت زهرا سلام الله علیها برسانند، به سیّد الشّهداء علیه السّلام برسانند و بخواهند این رهبری و این مردم را یاری کنند و بعضی خواب رفتنگان غافل که به جای تقدیس انقلاب، قدردانی از شهداء، حرف‌های پرت، حرف‌های بی‌جا، حرف‌های نامناسب می‌زنند، خدا این‌ها را هم به برکت شهداء بیدار کند و إن‌شاء‌الله این انانیّت و این بازی‌های سیاسی را تبدیل به حرکت جهادی و گره‌گشایی و حرکت در رفع فقر و تبعیض و فساد و بیکاری جوان‌های ما که این‌ها مطالبه‌ی شهداء است، شما که مفت مسئولیّت به دست نیاوردید، این همه گل‌های پرپر یقه‌ی همه را می‌گیرند.این‌ها برای دین رفتند، برای حیات همه جانبه‌ی این مملکت رفتند، احیا کنید، نمیرانید، آباد کنید، خراب نکنید، پاک کنید، ناپاک نکنید، با تبعیض و با فساد و با فقر و با بیکاری و با فحشاء و با ابتذال و با بدبختی‌ها به آن جهت تشویق نکنید. شهداء می‌گویند ما ناظر هستیم، هر چند وقت یک بار می‌آیند و به ما مهیب می‌زنند.  

پی نوشت:

[۱]– سوره‌ی احزاب، آیه ۲۳٫

[۲]– بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ‏۹۸، ص ۲۰۱٫

[۳]– مدینه معاجز الأئمه الإثنی عشر، ج ‏۳، ص ۳۶۹٫

[۴]– سوره‌ی محمّد، آیه ۷٫

[۵]– سوره‌ی احزاب، آیه ۲۳٫

[۶]– همان.