در ارتباط با اختلالات دوره‌ی نوجوانی، پیشگیری خیلی راحت تر از درمان است؛ این پیشگیری باید از دوران کودکیِ فرزندان و با تدبیر والدین صورت پذیرد. پدر و مادرها باید در تربیت فرزندانشان از ابتدا به نکاتی توجّه کنند:
- مراقبت والدین در هنگام روابط زناشویی
- توجّه والدین به نوع پوشش کودکان و همچنین پوشش خودشان در مقابل بچّه ها
- عدم استفاده از رنگ های گرم و پر حرارت در لباس و رختخواب کودکان
- رعایت ادب در پوشش مهمانانِ در معرض دیدِ کودکان
- دقّت والدین در انتخاب دوستان توسط فرزندان
نحوه‌ی تأثیر گذاری دوستان ناباب در اختلالات جنسی
یکی از دلایلی که ممکن است آسیب اختلال جنسی را در نوجوانان ایجاد کند، دوستی های ناسالم و ارتباط با دوستان ناباب است.
اختلالات جنسی خیلی راحت قابل انتقال است؛ لذا در سنین نوجوانی، اگر نوجوانان دوستانی داشته باشند که دچار این مشکل باشند و ادب در گفتار و مسائل مربوط به بلوغ را رعایت نکنند، این رفتارها ممکن است به راحتی به فرزندان انتقال پیدا کند. امروزه یکی از نکات مهم در مورد اختلالات جنسی این است که نوجوان چیزهایی را از دوستان خودش شنیده و یاد گرفته که باعث بلوغ زود رس او شده است.
چگونگی کنترل انتخاب دوست در نوجوانان، توسط والدین
از آنجا که نوجوان استقلال طلب است، اگر مسائل با تندی و سختگیری یا اجبار همراه شوند، از طرف او پذیرفته نشده و به نافرمانی می‌انجامد؛ همچنین رها کردن نوجوانان به حال خودشان و آزاد گذاشتن بی اندازه‌ی آنها نیز، آنها را به بی راهه خواهد کشاند؛ لذا والدین باید راه میانه و متعادل را پیش بگیرند. سختگیری و رها کردن نوجوانان، هیچ کدام مورد پسند روش های تربیتی نیست؛ بلکه والدین باید با مدیریّت صحیح و تدبیر در تربیت، آنها را به درستی راهنمایی کنند.
در دوره ای که بچّه ها به گروه های هم سال خود تعلّق و علقه پیدا می‌کنند؛ والدین باید ارتباط آنها را با محیط هایی که نوجوانان در آنجا حضور دارند، بیشتر کنند؛ خصوصاً محیط هایی که رنگ و بوی معنوی و دینی دارد. یکی از ملاک های دوستی در آموزه های دینی این است که دوست ما را به یاد خدا بیندازد.
والدین باید این نوجوانان را در محیط های خوب مثل مساجد، هیئات دینی، مراکز فرهنگی سالم و مراکز ورزشی سالم بیابند؛ لذا باید ارتباط گیری والدین این شکل را داشته باشد که فرزندانشان را به این محیط ها ببرند تا ناخداگاه، دوستی های آنها سالم شود.
عوامل مؤثر بر اختلالات جنسی در نوجوانی
الف.بیکاری
والدین باید هوشیار باشند که فرزندشان با یک نوجوان بیکار ارتباط برقرار نکند؛ چراکه این رابطه و دوستی، ناسالم است؛ لذا پدر و مادرها برای پیشگیری از اختلالات جنسی در سنین نوجوانی، باید ارتباط فرزندان را با سایرین به خصوص هم سالانشان، مدیریّت کنند.
ب. تنهایی
کارشناسان تربیتی معتقد هستند که اختلال جنسی، بیماری تنهایی است. والدین نباید فرصتی را فراهم کنند که فرزندانشان خیلی تنها باشند. پدر و مادرها باید بستری ایجاد کنند که نوجوان تمام اوقات بیکاری اش را در حضور والدین باشد؛ همچنین در زمان های دیگر، در حضور افرادی که جایگزین پدر و مادر هستند؛ مثل مدرسه، سر کلاس درس یا کنار خواهر و برادر بزرگ تر یا کوچک تر قرار بگیرند.
پرهیز از دادن اتاق شخصی به نوجوانان
درست است که بچّه ها باید در اتاق خاصّی بخوابند؛ ولی والدین نباید هیچ وقت اتاقی را به عنوان اتاقِ شخصی، در اختیار نوجوانان قرار دهند. در دوران کودکی، ممکن است آسیبِ اتاق دار بودن بچّه ها، بی نظمی باشد؛ ولی در سنّ نوجوانی، اتاق شخصی، غار تنهایی فرزندان می‌شود؛ به این معنی که نوجوان می‌تواند درِ اتاق خودش را قفل کند و به تنهایی در آن بماند؛ این تنهایی ممکن است نوجوان را دچار آسیب کند. بستن در اتاق، آسیب های فراوانی را به دنبال دارد و با وجود تکنولوژی های امروزه، مثل تلفن همراه و کامپیوتر، ممکن است این آسیب ها برای نوجوانان مضاعف شود.
در مورد عمده ی نوجوانانی که دچار این آسیب می‌شوند، جرقه‌ی آن در زمان هایی است که آنها در جایی تنها بوده اند؛ لذا والدین باید مراقب این موضوع باشند که فرزندانشان به مدّت طولانی در یک اتاق یا حتّی در خانه، تنها نباشند.
والدین باید در خانواده سنّتی را ایجاد کنند که هیچ کدام از اعضای آن، درِ اتاق را برای طولانی مدّت نبندند؛ حتّی پدر و مادر نیز به جز مواقع خاص نباید در اتاق را ببندند.
پاسخ دهید