حضرت وجود جسمانی دارند. البته طبق برخی روایات و معارف اسلامی پیشوایان غیر از این بدن جسمانی دارای حقایق نورانی هستند. در روایتی از پیامر اکرم(ص) آمده است:”اول چیزی که خداوند خلق کرد، نور من بود” (بحار الانوار، ج۱، ص۹۷)
و نیز فرمود: “ای سلمان! اوصیای من را می‌شناسی و آن دوازده نفری که خداوند برای امامت بعد از من انتخاب کرده است؟ گفتم: خدا و رسولش داناترند، فرمود: ای سلمان! خداوند مرا از نور خود خلق کرد و مرا خواند، پس اطاعت کردم. و خلق کرد از نور من علی را پس خواند او را و او اطاعت کرد. و خلق کرد از نور من و علی، نور فاطمه را پس خواند او را و او اطاعت کرد. و خلق کرد از نور من و علی و فاطمه، حسن و حسین را، پس آن دو را خواند و آن دو اطاعت کردند.

پس نام گزارد ما را به پنج اسم از اسامی خود: خدا محمود است و من “محمد” خدا عالی است و این “علی” خدا فاطر است و این “فاطمه” خدا دارای “احسان” است و این حسن و خدا “محسن” است و این حسین. سپس خلق کرد خدا از ما از صلب حسین(نور حسین) نه امام را،چ پس خواند آنان را و آنان اطاعت کردند”.(بحار الانوار، ج۱۵، ص۹).

البته این حرف بدین معنی نیست که آنها بدن مادی نداشتند؛ بلکه وقتی خداوند اراده کرد که در دنیا زندگی کنند، آنان را در صلب حضرت آدم(ع) قرار داد تا اینکه در زمان خاص با بدن مادی به دنیا آیند(بحار الانوار، ج۱۵، ص۷). ما با توجه به ادله عقلی و نقلی فراوان، معتقد هستیم حضرت مهدی(عج) در سال ۲۵۵ هـ.ق به دنیا آمدو بنابراین دارای وجود جسمانی است. دلیل‌های فراوانی مانند داستان ولادت و مادر ایشان، غیبت و چگونگی آن، وجود حجت در هر زما در زمین و … در این زمینه وجود دارد.

منبع:پرسمان