یکی از اقسام گریه، “گریه خوف” است. یعنی انسان گریه می‏‌کند به‌خاطر اینکه مبادا از کسانی باشد که در روز عاشورا در صف سیدالشهداء نباشد. استادی می‏‌فرمودند یکی از گریه‏‌های جدی‌‏ام، گریه خوف است که مبادا مثل کسانی باشم که تا دنیایش در گرو نیفتاده باشد، واقعا نامه می‏‌نوشتند و امام حسین(ع) را دعوت می‏‌کردند، ولی وقتی دنیایشان در گرو افتاد نتوانستند با دنیای خودشان تصفیه حساب کنند و لذا مقابل حضرت قرار گرفتند.