بحرانی روایت می‌کند:

چون حسین (ع) در کربلا شهید شد، در پشت او نشانه‌ای یافتند. از امام زین العابدین (ع) پرسیدند که این نشانه در پشت پدرت چیست؟ حضرت بسیار گریست و فرمود: این اثر آذوقه‌هایی است که بر دوش می‌کشید و به خانه‌ی فقرا می‌برد.

 

 

قال البحرانیّ:

و روی عن شعیب بن عبد الرّحمن الخزاعیّ، أنّه قال: لمّا قتل الحسین‏ (ع) فی طفّ کربلاء وجد فی ظهره أثر، فسئل زین العابدین (ع): ما هذا الأثر الّذی نراه فی ظهر أبیک؟ فبکى طویلا و قال: هذا أثر ممّا کان یحمل قوتا على ظهره إلى منازل الفقراء.[۱]

[۱]– حلیه الابرار ۱: ۵۸۲٫